G. Apollinaire celowanie

Wiersz G. Appolinaire'a jest utworem bazującym na założeniach nurtu futurystycznego. Wiersz, jak można na pierwszy rzut oka zauważyć nie posiada prawie wogóle rymów, natomiast sam wiersz zapisany jest w postaci kaligramu, jest to typowy wiersz symbolistyczny. Symbolizm cechuje tajemniczy pogląd na pewne sprawy, wieloznaczność i wiele aluzji do otaczającego świata.
W pierwszym wersie poeta mówi o „koniach koloru wiśni granicy zelandii”. Konie są symbolem pędu oraz wolności, mogą też wyrażać spontaniczność. Kolejna zwrotka mówi „Nowe legendy głosi skrzek złotych mitraliez”. Warto odwołać ten wiersz do przeszłości poety. Appolinaire uczestniczył w wydarzeniach I wojny swiatowej w formie ochotnika, lecz niestety w roku 1916 odniósł poważne obrażenia mogące zagrozić jego życiu. Właśnie ten drugi wers mógł zostać spłodzony w wyobraźni poety po doświadczeniach na froncie. Moim zdaniem te złote karabiny które głosiły nowe legendy można odnieść do tego, iż żołnieże będący na wojnie sami tworzyli historię, używając swojego oręża, a złote dlatego, ponieważ były w czasie tej wojny bardzo ważne i przyczyniły się do wielu zmian kolejnym wartym poruszenia elementem wiersza jest „Wolność czuwająca w podziemiach”. Według mnie ta wolność która była zawsze i wszędzie ceniona, nie była za to w pełni respektowana na froncie, więc zeszła do podziemi. Harfa natomiast która jest ukazana o srebrnych strunach deszczu była jedyną muzyką dla żołnierzy. Jedyną muzyką był deszcz wciąż padający pośród obrazu krwawej batalii. Niewidzialny przeciwnik w słońcu może oznaczać poprostu zmęczenie żołnierzy, nie widzących przeciwnika lub blask odbijający się od karabinów: „srebrna rana”. Miasta jedno za drugim stają się kluczami, ponieważ przybliżają do zamknięcia bram wojny. Natomiast błękitna maska nieba którą Bóg nakłada jest kontrastem; uspokajający błękit nieba w zestawieniu ze szkarłatem krwi na froncie. Ostatni wers mówi o dziecku z uciętymi dłońmi jest to bezradność wobec toczącej się wokół wojny, dziecko jest ofiarą zbrodni.
Podsumowując, wiersz jest obrazem wojny i okrucieństwa jakie miały miejsce w zamierzchłych czasach, doświadczenia autora podczas wojny miały wpływ na formę i tematykę wiersza.