Prawo humanitarne, Czerwony Krzyż- ściaga w załączniku

Prawo humanitarne- zbiór przepisów zaakceptowanych przez społeczność międzynarodową dotyczących sposobów przeprowadzenia konfliktów zbrojnych ochrony ich ofiar oraz uczestników. Określa ona w jaki sposób i jakimi środkami wolno przeprowadzać działania wojenne jak w czasie wojny należy traktować ludność cywilną i jakie prawa przysługują je
Powstanie prawa humanitarnego
@ deklaracja paryska z 1856r, dotyczy prowadzenia wojen na morzu; @ Henri Dunata w 1863 r w raz z 4 mieszkańcami Genewy założyli Międzynarodowy Komitet Opieki nad rannymi @ Deklaracja petersburska z 1868 r dotyczy korzystania z pocisków małego kalibru @konwencja genewska z 1906- rozwinięcie konwencji z 1864 @konwencje haskie 1907- dotyczy prowadzenia wojny na lądzie i morzu @ protokół genewski z 1925- dotyczy gazów bojowch, broni chemicznej, biologicznej @konwencje genewskie- 1927 uzupełnienie konwencji haskich @protokół Londyński 1936- dot. Korzystania z łodzi podwodnych @konwencje genewskie z 12,08 1949 I konwencja- o polepszeniu losu rannych i chorych w armii czynnych II konwencja- (..) rannych, rozbitków, sił zbrojnych na morzu III konwencja- (…) o traktowaniu jeńców wojennych IV konwencja-o ochronie osób cywilnych podczas wojen @ protokoły dodatkowe: I protokół- dotyczy ochrony ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych II dotyczy ochrony ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojny
I i II konwencja genewska dotyczyła: wyławianie rozbitków; humanitarne traktowanie chorych i rannych; leczenie chorych, rannych przez tę stronę we władzy której się znaleźli; zabroniono wszelkich zamachów na rannych i chorych życie, a szczególnie ich „dobijanie” oraz specjalne pozostawienie ich bez opieki; ochronie podlegają ruchome formacje sanitarne oraz szpitale; służby sanitarne wyróżniają się znakiem czerwonego krzyża na białym tle lub czerwonego półksiężyca

Polski Czerwony Krzyż (PCK) - polska organizacja humanitarna będąca członkiem Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca. 18 stycznia 1919 naradę wszystkich istniejących na ziemiach polskich organizacji kierujących się w działaniu ideałami Czerwonego Krzyża. Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża 1919 zarejestrował i uznał Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża za jedyną organizację czerwonokrzyską działającą na całym terytorium państwa polskiego.
Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca- międzynarodowy ruch humanitarny stworzony by chronić ludzkie zdrowie i życie oraz respektować ludzkie życie. Powstawanie: @1877 powstanie Czerwonego Półksiężyca @ 1919 połączenie czerwonego Krzyża i Półksiężyca- utworzyły miedzynarodową Federację Narodowych Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża i Czerwonego półksiężyca @ 1965- MCK kieruje się od tej pory 7 zasadami
Zasady MCK @humanitaryzm- niesienie pomocy rannym na polu bitwy, zmierza do zapewnienia poszanowania osobowości człowieka; przyczynia się do przyjaźni zrozumienia i współpracy międzynarodowej; zmierza do ochrony życia i zdrowia człowieka @neutralność- nie bierze udziału w działaniach zbrojnych oraz w różnych sporach- religijne, rasowe polityczne @bezstronność- nie popiera żadnej ze strony nie czyni żadnej różnicy wezwględu na rasę, wyznanie, przekonania polityczne, narodowość, religię. Niesie wyłącznie pomoc cierpiącym kierując się ich potrzebami @ dobrowolność- pomoc niesie dobrowolnie, nie ma żadnych swoich chęci do osiągnięcia jakichkolwiek korzyści @ jedność- w każdym kraju działa jedno stowarzyszenie CK lub CPk, w które są otwarte dla wszystkich i obejmować powinny cały kraj @ niezależność- pomoc władzą publicznym w ich działalności humanitarnej, akceptując prawo obowiązujące w ich państwie @powszechność MCK i CPk w którym wszystkie stowarzyszenia mają równe prawa u obowiązek niesienia sobie wzajemnej pomocy

Działalność MCK; tworzy i udoskonala prawo humanitarne; CK uczestniczył przy opracowaniu protokołów dodatkowych z 1977 ważnych dla ochrony ludności cywilnej podczas konfliktów; mediator między stronami walczącym; niesie pomoc humanitarna ofiarom klęsk żywiołowych i katastrof; codzienna pomoc; w czasie konfliktów pomocy udziela rannym, jeńcom, wizytuje obozy dla jeńców; kontrola przestrzegania praw ludzkich
III konwencja genewska- jeńcy powinni być traktowani w sposób humanitarny; po zakończeniu działań wojennych jeńcom powinno się zapewnić jak najszybszy powrót do kraju; jeńcy mogą być internowani w obozach ale z dala od działań militarnych; jeńcy mają prawo do ucieczki, schwytani w jej trakcie karani tylko dyscyplinarnie; państwo zatrzymujące jeńca zobowiązuje się do zapewnienia im odpowiednich pomieszczeń, ubioru, wyżywienia; jeńcy mogą być zatrudnieni jako robotnicy
IV konwencja – ochronie przed skutkami wojny podlegają wszyscy cywile państw walczących bez względu na narodowość, przekonania polityczne, wyznanie religijne, rasę; szczególna ochrona dla dzieci, kobiet ciężarnych, chorych; kobiety chronione przed gwałtem; zakaz stosowania jakichkolwiek środków przymusu, nadmiernych kar, terroru
Jean Henrii Dunata- szwajcarski kupiec, filantrop, założył Czerwony krzyż. Laureat pierwszej Pokojowej nagrody Nobla w 1901r, urodził się 1828 w Genewie, od wczesnych lat spotykał się z ludzką nędzą, towarzysząc matce w odwiedzaniu najbiedniejszych mieszkańców Genewy