Jak postrzegasz metaforyczną wymowę tytułu powieści Zofii Nałkowskiej „Granica” i jej związek z problematyką utworu?

Tytuł powieści należy rozumieć symbolicznie gdyż nie jest on jednoznaczny. Autorka stara się ukazać pewne granice moralne, estetyczne i społeczne warunkujące działania bohaterów. Ludzie bezustannie są ograniczani od nich zależy czy przekroczą te granice czy nie. W powieści Zofii Nałkowskiej odnaleźć możemy kilka granic:

- Granica społeczna-podział istniejący między ludźmi należącymi do różnych klas i warstw społecznych. W „Granicy” występują przedstawiciele zubożałego ziemiaństwa(rodzice Zenona, Zenon), mieszczaństwa (Kolichowska),ziemiańskiej arystokracji (Tczewscy) oraz biedoty wiejskiej(Justyna z matką) i miejskiej(mieszkańcy suteryn). Różnice występujące między warstwami społecznymi są wyraźne,w pewnym sensie niemożliwy do przekroczenia gdyż kończą się katastrofą. Nałkowska pokazuje,jak silnie zakodowane są w świadomości ludzi podziały społeczne. Równość jest ideą abstrakcyjną, nie mającą związku z rzeczywistością.Mimo że Kolichowska stwierdza,że „służąca to taki sam człowiek, jak każdy inny „ to np. każe jej jeść w kuchni samej resztki ze stołu i dopiero, gdy jest już zimne, nie może się ubrać w ładną sukienkę, bo drażni tym swoją panią.

- Granica moralna- tzn. taka, po której przekroczeniu doprowadza się do nieszczęścia drugiego człowieka. Taką granicę przekroczył Zenon- granicę uczciwości. Nawiązuje on romans z Justyną,zdradza żonę Elżbietę, po czym oczekuje przebaczenia pomocy w rozwiązaniu sprawy romansu. Jego postępowanie prowadzi do katastrofy,niszczą także ludzi mu bliskich. Zenon ma prawo wyboru a mimo to postępuje wbrew swoim ideałom z młodości. Przekracza ją także pozwalając na ingerencję w swoje artykuły prasowe, które publikuje w gazecie „Niwa”. Zyskuje za to honoraria,które pozwalają mu skończyć studia. Przekracza ją również Justyna usuwając dziecko, co doprowadza ją do obłędu.