Koncepcja ludzkiego losu w "Chłopach" Władysława Stanisława Reymonta.

Przedstaw temat Koncepcji ludzkiego losu w Chłopach Władysława Stanisława Reymonta, analizując wskazany fragment, oraz wykorzystując znajomość I tomu powieści.

Władysław Stanisław Reymont w swojej obszernej powieści przedstawił obraz polskiej wsi . Wsi która rządzi się swoimi prawami. Gdzie liczy się praca i upór. Autor „Chłopów” przybliża czytelnikowi życie codzienne mieszkańców Lipiec .Ich problemy, i sposób w jaki je rozwiązują. Jest to codzienność ,która niejednemu mieszkańcowi miasta przysporzyłaby nie lada problemów.
Fragment powieści na podstawie którego będę starał się przedstawić temat koncepcji ludzkiego losu jest jednym z najważniejszych wydarzeń w „Chłopach” Ponieważ jest to ślub najbogatszego Pana we wsi z najpiękniejszą i najbardziej pożądaną dziewczyną. Jest to wesele Macieja Boryny z Jagną Paczesiówną. Wesele to odbywa się jesienią kiedy kończy się roczny cykl natury, który jak wiemy po omówieniu „Chłopów” jest wyznacznikiem w życiu mieszkańców Lipiec, ponieważ to właśnie od tego cyklu zależą prace jakie muszą w danej porze roku zrobić, żeby zarobić, przeżyć. Jak sądzę mężczyźni , którzy spotkali się na tym weselu są już trochę nietrzeźwi ,dzięki czemu są tak bezpośredni .
Narrator w tym fragmencie jest narratorem 3 osobowym, jest on realistycznym obserwatorem tej rozmowy. Możemy wnioskować że jest jednym z chłopów zaproszonych i obecnych na tym weselu. Dialektyzuje on swoje wypowiedzi, a również jak można zauważyć nie podaje on imion osób które biorą udział w konwersacji. Rozmowa pomiędzy dwoma chłopami traktuje o istocie ludzkiego losu a także miejsca człowieka na świecie .
Mieszkańcy wsi Lipce są bardzo religijni. Każdą sferę swojego życia wiążą z religią, ufają oni bezgranicznie Bogu i sądzą, że żadna rzecz jaka im się przytrafia nie jest bezpodstawna: (…) A źle wypadnie i kobieta się zmarnuje, bydle Ci zdechnie, pogorzel przyjdzie – wola Boska (…) Wszystko da się odnieść do religii :szczęście nazywają Bożą łaską, a niedolę – karą Bożą . Uważają, że człowiek jest nic nie znaczącą istotą w porównaniu z Bogiem: (…)Nie przeciw się, bo i cóż chudziaku, poredzisz krząkaniem a płaczem ? Nic (…) . Chłopi uważają ,że Bóg ma jakieś plany względem nich, dlatego nie należy rozmyślać nad swoją niedolą, tylko wziąć się do pracy i ufać Bogu, ponieważ nie jest w stanie przejrzeć wyroków Boskich : (…) Cierp przeto i ufaj w panajezusowe miłosierdzie (…) . Mieszkańcy Lipiec mimo trudów i wysiłku jakiego wymaga praca w polu, nie uciekają przed swoją dolą.
Chłopi wychodzą z założenia że wszystko co robią należy robić dokładnie , i do końca. Zarówno mają tu na uwadze pracę jak i zabawę: (…)Jak pić, to już całą kwartą, jak się weselić to już całą niedzielę. A masz człowieku robotę? – Pilno rób, kulasów nie żałuj i szczerze się przykładaj !(…) Chwilę potem widzimy następne zdanie chłopów na temat życia ludzkiego. Otóż sądzą oni , że jeżeli jest tylko jakaś okazja, należy wykorzystać sytuację i bawić się , póki jest taka szansa: (…)A zdarzy się na ten przykład okazja – wesele , chrzciny albo i zamrze się komu – pofolguj sobie , odpoczywaj , obserwuj i uciechę miej(…) . Życie jest zbyt krótkie , by tracić je na bunt przeciwko wszechobecnej biedzie. Bohaterowie powieści zdawali sobie sprawę , że w życiu na wszystko jest czas- na zabawę oraz na pracę.
Następną sprawą na którą warto zwrócić uwagę to fakt, że chłopi widzą nie tylko Boga, czyli dobro, i miłosierdzie jakie na nich spływa , ale również zło – czyli Szatana, który jest sprawdzą niezgody i biedy jaka panuje : (…) Nie sama to bieda, nie, zły to ćmę na naród rzuca, że nie rozeznaje, co dobre a co złe (…) i dmucha w duszę aż chciwość i złość i wsztkie grzechy rozdmucha (…) . Przyczyną słuchania szatana chłopi rozmawiający w tym fragmencie uważają brak podporządkowania się woli Boskiej , a także postępowanie wbrew przykazań: (…)Juści, któren głuchy jest na przykazania ten ochotniej słucha piekielnej muzyki (…)
Oczywiście jak każdy szanujący się polak tak również i mieszkańcy Lipiec każdą okazję wykorzystają i z chęcią pomarudzą : (…) Źle jest na świecie! Juści! Marnacja człowiekowi a to biedowanie jeno (…) Nie zabrakło także wspomnień o tym co było. Uważam ,że nawyki te jak narzekanie na niedolę i wspominanie przeszłości , a także mówienie jak wtedy było dobrze a teraz jest źle są naszą cechą narodową, i jest to jak pokazuje czas cecha ponadczasowa, ponieważ również i dziś wiele osób umila sobie i innym czas tego typu opowieściami. Wspomnienia lepszych czasów wyraża cytat: (…) Drzewiej nie tak bywało ! Posłuch był, poszanowanie starszych i zgoda! (…)
Z przeczytanego fragmentu wnioskuję, że życie mieszkańców wsi tak naprawdę zdeterminowane jest przez naturę, ponieważ to ona wyznacza im tryb życia i ona tak naprawdę daje im przeżyć. Kolejną równie istotną rzeczą w życiu chłopa Lipieckiego jest religia. Jest ona tak samo ważna jak natura, ponieważ to ona mówi co wolno robić ludziom a czego nie. Tak naprawdę to ona wyznacza granice ,których przekroczenie wiąże się z potępieniem . Człowiek należąc do świata natury i kultury może w swoim życiu osiągnąć stan równowagi wewnętrznej.
„Chłopi” Reymonta która ukazuje wiele koncepcji ludzkiego losu. Losu, który jest nieunikniony, i którego nikt z nas bez względu na pozycje społeczną czy majątkową nie może zmienić. Przeznaczeniem człowieka jest śmierć , której każdy może być pewny.