Wpływ zła na człowieka – rozwiń temat na podstawie analizy i interpretacji końcowej sceny „Makbeta” W. Shakespeare’a. Zwróć uwagę na wpisaną w tekst koncepcje życia ludzkiego.

Zło jest tym, co niezgodne z zasadami moralnymi, z zasadami współżycia z innymi ludźmi, przeciwieństwo dobra. W dramacie W. Szekspira „Makbet” uosobieniem zła są wiedźmy, które wraz z obietnicą władzy daną tytułowemu bohaterowi, zmieniają nie do poznania dotąd uczciwego i oddanego królowi człowieka.

Początkową postawę Makbeta można określić mianem wzoru średniowiecznego rycerza. Wiernie służy swojemu władcy, jest dzielny, odważny, waleczny. Posiada on jednak także cechy, które sprzyjają rozwijaniu się w nim zła zasianego przez czarownice. Jest bardzo dumny, co wykorzystuje Lady Makbet, podjudzając go do zbrodniczych czynów. Jest on również niezwykle ambitny. Objawia się to pragnieniem osiągnięcia jak największej władzy bez względu na środki.

Omawiany fragment przedstawia Makbeta podczas oblężenia zamku. Nie boi się on wojsk, ślepo wierzy, że przepowiednia obiecuje mu, iż nikt nigdy go nie obali. Lady Makbet nękają okropne wizje czynów, których dopuściła się wraz z mężem. Nawet lekarz stwierdza, iż nie jest w stanie jej pomóc. Królowa nie mogąc dłużej znieść tych męczarni popełnia samobójstwo. Wieść o tym nie wzrusza Makbeta. Stwierdza on, że wybrała zły moment na śmierć. Okrutne zbrodnie, które popełnił, znieczulają go całkowicie. Staje się on obojętny, wszelkie ludzkie uczucia już dawno w nim umarły. Twierdzi on, że życie jest wątłe, krótkie, nic nie znaczące. Porównuje ludzi do nędznych aktorów, którzy po odegraniu swojej roli znikają, przepadają w nicość. Makbet daje nam jedynie kilka godzin na zaznaczenie swojego istnienia. Myślę, że faktem jest, iż w porównaniu z wiecznością życie stanowi kilka godzin, a nawet minut. Ale nawet ta krótka chwila, pozwala nam w pełni je wykorzystać. Jak mawiał Julian Tuwim: „Żyj tak, aby znajomym zrobiło się nudno, kiedy umrzesz.” Zatracając wszystkie najważniejsze w życiu wartości Makbet postrzega ludzkie istnienie jako coś bez znaczenia. Przychodzi jednak jeden z jego żołnierzy przynosząc wieść, która porusza króla Szkocji. Donosi on, iż las Birnam zbliża się w kierunku zamku. W rzeczywistości są to wrodzy żołnierze zamaskowani pod gałęziami. Makbet widząc w tym zjawisku spełnienie się przepowiedni o jego zgubie, wydaje rozkaz wyruszenia do boju. Na polu walki spotyka Młodego Siwarda. Pokonuje go, ponieważ według przepowiedni Makbeta może zabić tylko człowiek nie zrodzony z kobiety. Ginie on więc z ręki Makdufa, który przyszedł na świat dzięki metodzie zwanej dzisiaj cesarskim cięciem.

Końcowa postawa Makbeta jest zupełnie inna od początkowej, opisanej przeze mnie wcześniej. Jedna zbrodnia ciągnie za sobą następne. Makbet miał możliwość zawrócenia z tej drogi. Nie zrobił jednak tego. Zakłócił w ten sposób odwieczne prawa natury i musiał ponieść tego konsekwencje. Jak powiedział Adam Mickiewicz „Nie masz zbrodni bez kary.”

Szekspir w swojej sztuce przedstawia problem władzy aktualny również w naszych czasach. Władza zmienia ludzi o słabej, nieukształtowanej moralności i dużej podatności na niszczący wpływ zła. Makbet bardzo chętnie zawierza przepowiedni obiecującej mu koronę, nie trzeba mu również wiele do popełniania kolejnych zbrodni.