Czy Zbyszko był godzien pasa i ostróg rycerskich?

Czy Zbyszko był godzien pasa i ostróg rycerskich?
Charakterystyka.

Zbyszko z Bogdańca jest jednym z bohaterów powieści H. Sienkiewicza „Krzyżacy”. Czytając tę lekturę nie sposób oprzeć się wrażeniu, że właśnie temu bohaterowi należą się i pas i ostrogi - czyli wszelkie rycerskie honory. Chyba nikt z czytelników nie ma co do tego wątpliwości. To pozytywny bohater, mający jednakże, obok zalet, także negatywne cechy charakteru. Aby przekonać się o tym, jak bardzo właśnie Zbyszko zasługuje na rycerskie honory, prześledźmy jego losy, oraz przyjrzyjmy się pozytywnym i negatywnym cechom jego charakteru.
Zbyszko miał wiele wad. Był porywczym, szalonym młodzieńcem, często działającym pod wpływem impulsu. Jego porywczość przyniosła wiele niepożądanych i groźnych dla niego samego sytuacji. Przykładem tej porywczości bohatera niech będzie sytuacja, kiedy to napadł on na posła krzyżackiego Kuno Lichensteina. Cudem niemalże z opresji wybawiła go Danusia – inaczej, skazany na śmierć, niewątpliwie zakończyłby swój młody żywot.
Podczas bitew w których brał udział, Zbyszko dał się poznać jako szalony, nieopanowany, zdolny do wielu niesamowitych posunięć, wojownik.
Sprawa jego dwóch dam serca, to także argument na to, że Zbyszko ma wiele złych cech charakteru. Brak zdecydowania co do tego, która z dam kochać, jak naprawdę bronić honoru każdej z nich doprowadził do sytuacji, w której podczas rozmowy z zalotnikami jednej z dam, Jagienki, nasz szalony bohater nie stanął w jej obronie, lecz przeciwnie – zaczął wychwalać Danusię – druga damę serca:” Pakliby który z was dwóch albo innych ludzi rycerskich w izbie będących przeciwił się temu iż najcudowniejsza i najcnotliwsza dziewka na świecie jest panna Jurandówna ze Spychowa...?.”Ponadto Zbyszko cały czas żył w przekonaniu, że cały świat należy do niego i nikt ani nic nie jest w stanie mu się oprzeć.
Przychodzi jednak kres jego beztroskiego życia. Zbyszko zaczyna inaczej patrzeć na świat, kiedy to Jurand ze Spychowa nie zgodził się na jego ślub z Danusią. Stał się odważnym, walecznym człowiekiem. Nie tracił wiary w zwycięstwo, co pozwalało mu brać udział w wielu zwycięskich bitwach z Krzyżakami . Jego odwaga i hart ducha przejawia się między innymi w sytuacji, kiedy to Krzyżacy porwali Danuśkę. Zobowiązał się wówczas ją szukać i odnaleźć. Zbyszko stał się opiekuńczym i odpowiedzialnym bratem dla Maćka z Bogdańca kiedy ten ciężko zachorował. Upolował wówczas niedźwiedzia, aby móc dostarczyć potrzebującemu leczniczego sadła z dzikiego zwierza. Walka jaką stoczył wówczas z dzika bestią, jest ważnym dowodem jego odwagi i zdecydowania w niesieniu pomocy dla brata.
Zbyszko ponadto był prostolinijny i szczery. Mówił zawsze to, co było prawdą, nawet jeśli miałoby to być bolesne dla jego rozmówcy. Przykładem może tu być rozbrajająca szczerość bohatera w jego rozmowie z Jagienką, kiedy to uczciwie wyznaje, że nadal darzy uczuciem Danusię. Mimo, że Jagienka była bardzo smutna z powodu tego wyznania, jednakże pozwoliło to zaoszczędzić obojgu wielu niejasności w przyszłości.
Nasz bohater posiadał ponadto wiele rzeczy potrzebnych do tego, aby zostać rycerzem. Miał konia, zbroję, a nawet bystrego i silnego giermka o imieniu Hlawa, którego to podarowała mu Jagienka.
Jeśli zsumujemy jego negatywne i pozytywne cechy charakteru, fakt, że Zbyszko potrafił dorosnąć i w pewnych sytuacjach wziąć na siebie odpowiedzialność, otrzymamy obraz młodego, odważnego, bohaterskiego człowieka, walczącego na śmierć i życie dla dobra sprawy. Bez wątpienia słusznym wyda się fakt, że takiemu bohaterowi należą się ostrogi i pas rycerski. Według mnie z pewnością zasłużył na nie. Myślę, że jego odwaga, hart ducha a jednocześnie czułość, wrażliwość i opiekuńczość mogą do dziś stanowić wzór do naśladowania dla wielu młodych ludzi, choć przyszło nam żyć w zupełnie innych czasach.

Igoras 1993