profil

Lekarz: zawód czy posłannictwo - na podstawie" Ludzi bezdomnych" i innych źródeł!

poleca 85% 105 głosów

Treść Grafika
Filmy
Komentarze
Stefan Żeromski

Lekarz: Zawód czy posłannictwo? Dokonując analizy różnych źródeł postaram się w mojej pracy przedstawić różne aspekty bycia lekarzem. Dla niektórych to tylko zawód, dający pieniądze potrzebne do bytowania, lecz niektórzy robią to ze względu na swoje przekonania i idee.

Doktor Judym, główny bohater powieści Stefana Żeromskiego „Ludzie Bezdomni” . Wiele przeżył w dzieciństwie u boku uzależnionego od alkoholu ojca. Po śmierci rodziców wzięła go na wychowanie do siebie ciotka, która doszła do swego majątku prowadząc rozwiązły tryb życia. Tutaj był poniewierany, bity, a jedynym jego przywilejem była możliwość uczęszczania do szkoły. W zdobywaniu nauki widział jedyną możliwość ucieczki z takiego domu. Ambitnie ukończył studia medyczne w Paryżu i pełen pomysłów pragnął rozpocząć praktykę zawodową. Po powrocie z Francji wrócił do Warszawy gdzie pracował w szpitalu jako chirurg i oprócz tego prowadził swój prywatny gabinet, który nie odwiedzali pacjenci , co było skutkiem wygłoszenia przez niego referatu na salonach u doktora Czernisz. Tomasz uważał, że obowiązkiem lekarza było nie tylko leczenie skutków choroby, ale należało badać również jej przyczyny, zwłaszcza w stosunku do ludzi biednych. Proponował leczenie ubogich za darmo. Twierdził, że warunki życia biedoty zależą w dużej mierze od ludzi bogatych: właścicieli fabryk, mieszkań. Judym miał nadzieję, że jego entuzjazm udzieli się zebranym lekarzom, niestety nikt nie podzielił tego zapału i radykalnych poglądów. Zdaniem lekarzy żaden właściciel zakładu nie miał motywacji do tworzenia lepszych warunków pracy, bowiem jako kapitalista powinien zarobić dużo pieniędzy jak najmniejszym nakładem. Podobnie medycyna była postrzegana jako intratny fach. Dlatego program Judyma pomimo tego, że był szlachetny i humanitarny nie został zaakceptowany przez lekarzy, a sam Tomasz potraktowany jako młody idealista, marzyciel i utopista.
Zrezygnowany ze swojej kariery w stolicy , postanowił wcielać w życie swoje idea i marzenia w zakładzie leczniczym w Cisach, jednak jego pomysł również nie przyjęły się, ponieważ nie dostał akceptacji ze strony rządców. I tak jego idea, poniosła go aż na Zagłębie gdzie postanowił walczyć z warunkami tam panującymi.
Doktor Judym , uważa ze jako lekarz ma ogromną role do odegrania w społeczeństwie, a swoją pracę traktuje jak posłannictwo. stara się za wszelką cenę zrealizować wcześniej założone cele, nie zniechęca go odtrącenie przez środowisko, ani perspektywa utraty pracy. Rezygnuje nawet z miłości, wybiera drogę samotnej walki z niesprawiedliwościami świata.

Innym przykładem lekarza posłannika w literaturze jest Doktor Szuman z powieści Bolesława Prusa „Lalka”. Szuman jest bliskim przyjacielem i lekarzem głównego bohatera utworu Stanisława Wokulskiego. Na początku utworu poznajemy go jako lekarza- dziwaka, który posiada majątek lecz leczył za darmo, o ile to było mu potrzebne do prac naukowych. Doktor Szuman poświęca się bez reszty nauce, analizując kształty i wymiary ludzkich włosów. Postać doktora Szumana i jego światopogląd ulega w powieści przemianie. Entuzjastyczne nastawienie bohatera do nauki, w której odnajduje przez wiele lat cel życia, znika, kiedy okazuje się, że jego badania nie zainteresowały w gruncie rzeczy nikogo, a jedynie doprowadziły do uszczuplenia jego majątku. Rozmyślając nad własnym postępowaniem, bohater nabiera przekonania, że w świecie nie liczą się wzniosłe idee ani wysoko postawione cele, ale przebiegłość i skrupulatność w pozyskiwaniu dóbr materialnych.

Przykładem lekarza ,który traktuje swój zawód jak posłannictwo jest Bohater filmu „Znachor” w reżyserii Jerzego Hoffmana, profesor Wilczur, od którego odeszła żona z ukochaną córeczką, szuka zapomnienia w alkoholu. Ciężko raniony w głowę podczas bójki w podmiejskim szynku traci pamięć. Trafia do pod Kaliskiej wsi, gdzie zostaje uznany za wybitnego znachora w regionie, dzięki udanej operacji .Leczy biednych ludzi, którzy przybywają do niego, nie biorąc za to zapłaty. Lecz jego pacjenci odwdzięczają się jemu tylko darami natury .Jest to przykład lekarza posłannika, który leczy biednych bezinteresownie.

Czy tekst był przydatny? Tak Nie

Czas czytania: 3 minuty

Podobne tematy