Dlaczego płaczemy?

Choć płyn łzowy wydzielają wszystkie lądowe kręgowce, człowiek jako jedyny posiadł umiejętność wyrażania emocji płaczem. Niektórzy uważają, że płacz to nie tylko wizualny objaw smutku, ponieważ wraz ze łzami organizm pozbywa się substancji chemicznych powstających wskutek nadmiernego stresu, przypisują mu działanie zdrowotne. Płaczemy kiedy jest nam smutno, ale nikt nie wie naprawdę dlaczego. Wydmuchujemy nos podczas płaczu, gdyż łzy spływają tam przewodem nosowo-łzowym.

Choć oko otwarte jest średnio 15 godzin na dobę, choć w tym czasie średnio 6 tys. razy przesunie się po nim powieka, choć na jego powierzchni zachodzi parowanie i choć łzy wydzielane są ciągle - ich ilość nie przekracza zaledwie 0,75 grama na dobę. W sytuacjach wyjątkowych - gdy wieje silny wiatr, ktoś nas rozbawi do łez lub gdy uporczywe ziewanie wyciska nam z oczu łzy - dodatkowo powstaje ich 0,5 grama. Zwilżanie nie jest jedynym zadaniem łez. Mają one też właściwości bakteriobójcze, o czym mikrobiolog Alexander Fleming przekonał się na długo przed odkryciem penicyliny. Gdy pochylał się nad szalkami, jego zakatarzony nos uronił kilka kropel, które - jak się okazało - zdziesiątkowały rosnące na pożywkach bakterie. Odpowiedzialna za ten pogrom substancja zwana lizozymem została wykryta też w ślinie, a przede wszystkim - we łzach. Bez niej nasze oczy, usta i nos byłyby jak twierdze bez wartowników.