Aleksander Fredro urodził się w 1793 roku w Surochowie, w bogatej rodzinie szlacheckiej. Był jednym z dziewięciorga dzieci Jacka i Marianny Fredrów. Naukę pobierał w domu rodzinnym. Nigdy nie chodził do szkół publicznych. Po śmierci matki przeniósł się do Lwowa.
Gdy Fredro miał 16 lat, zaciągnął się do wojska i wziął udział w kampanii moskiewskiej wraz z wojskiem Napoleona, za co później otrzymał order Virtuti Militari. Potem wziął również udział w kampanii pruskiej i francuskiej. Oznaczono go Legią Honorową. W 1822 roku Fredro otrzymał tytuł hrabiowski. W 1828 roku umarł jego ojciec, zaś Aleksander wziął ślub z Zofią hrabiną Skarbkową. Ich syn był również komediopisarzem.
W czasie powstania listopadowego, uciekając przed epidemią cholery, państwo Fredrowie wyjechali do Wiednia. Jego pierwsze utwory - Pan Geldhab (1818), Cudzoziemszczyzna (1822) W latach 1832–1835 wydał najbardziej znane komedie: Zemstę, Pana Jowialskiego, Dożywocie i Śluby panieńskie. Był autorem komedii obyczajowych. Pisywał również wiersze, poematy, aforyzmy.
Również w 1835 roku ukazał się w prasie artykuł napisany przez Goszczyńskiego, który krytykował Fredrę i sprawił, iż ten na jakiś czas zniknął z życia towarzyskiego i literackiego. Fredrze zarzucano m.in. "nienarodowość" jego komedii, brak w nich patosu i wyniosłości, która winna – zdaniem adwersarzy – charakteryzować twórczość doby romantycznej.
W 1837 roku Fredrom urodziła się córka – Zofia, późniejsza malarka i literatka. Dwa lata później Fredro zapisał w swych notatkach, iż kończy tworzyć. W tym samym czasie ataki na jego osobę zaczęły się nasilać.
W 1848 roku brał udział we Wiośnie Ludów we Lwowie. W 1849 roku do Francji wyemigrował syn Fredry, a Aleksander dołączył do niego wraz z żoną rok później. W 1851 roku twórca wyjechał z Francji do Brukseli, jednak już w następnym roku powrócił do Paryża. Tam też zaczął ponownie pisać.
W 1857 roku osiadł we Lwowie. W 1861 roku został posłem do pierwszego w Galicji autonomicznego sejmu. W 1865 roku ogłoszony został honorowym obywatelem miasta Lwowa.
Dwa lata później napisał swoja ostatnią komedię – Ostatnią wolę. Zmarł 15 lipca 1876 roku we Lwowie, pochowano go w rodzinnym grobie w Rutkach.
Jego najważniejsze utwory to:
- Pan Geldhab (1818),
- Mąż i żona (1821),
- Cudzoziemszczyzna (1822),
- Śluby panieńskie (1826-1827),
- Zemsta (1832-1833),
- Dożywocie (1835),
- Pan Jowialski (1832),
- Wychowanka (1854-1855).
Przeczytaj podobne teksty
Opracowania powiązane z tekstem
Komentarze (4)
Brak komentarzy
Dodaj komentarz
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Czas czytania: 2 minuty
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
tak super
kamilka1009 Dobry tekst przydał mi się do pracy domowej:)
odpowiedz
jak bym nie musiała to bym nie czytała:) tak wo gule to spoko tekścior