Czy człowiek uciekający od obowiązków może być dobrym obywatelem?

W XXI wieku świat dzieli się na ludzi obowiązkowych, dla których obowiązek do świętość; i osoby uciekające od nakazów, dla których one nic nie znaczą. Tylko czy osoby nie spełniające podstawowych zadań wobec szkoły, rodziny, czy kraju mogą być dobrymi obywatelami?
Wydaje mi się, że osoby, dla których nie istnieją obowiązki, tylko same prawa nie mogą być dobrymi obywatelami państwa demokratycznego, które nakłada na ludzi pewne powinności.
Argumentem potwierdzającym moją tezę jest to, że przez obywateli, którzy nie wypełniają obowiązków, jakie nakłada na nich konstytucja, kraj ponosi ogromne straty finansowe. Przykładem mogą być ludzie nie płacący podatków, czy mężczyźni uciekający od służby wojskowej. Ci ludzie żądają od swojego kraju praw, ale nie dają nic w zamian, od siebie.
Kolejnym argumentem jest to, że jeśli tacy ludzie nie wypełniają obowiązków wobec kraju, to z całą pewnością nie będą ich wypełniać wobec rodziny, szkoły, czy zakładu pracy i ich zachowanie na dłuższą metę przynosić będzie szkody także społeczności lokalnej.
Ale przecież osoba, która ucieka od jakiegoś obowiązku, może przysłużyć się ojczyźnie w jakiś inny sposób i zasłużyć na miano dobrego obywatela. Nikt przecież nie będzie pamiętał, że sportowiec, który rozsławił swój kraj na cały świat, nie był w wojsku.
Podsumowując mimo wszystko uważam, że osoba uciekająca od obowiązków nie jest dobrym obywatelem. Powinniśmy ludzi takich piętnować, aby w przyszłości było ich coraz mniej lub pomóc, bo być może do takiego zachowania zmusza ich trudna sytuacja materialna czy rodzinna.