27 Pułk Ułanów.

27 Pułk Ułanów im. Króla Stefana Batorego - stacjonował w Nieświeżu. Należał do Nowogródzkiej Brygady Kawalerii. Pułk sformowano 27.VII.1920 roku w Kaliszu. Początkowo nosił on nazwę 203 Ochotniczy Pułk Ułanów. Kadra tego pułku początkowo składała się z ochotników (głównie na własnych koniach), oraz z oficerskiej kadry 3 Pułku Ułanów i 1 Pułku Ułanów Krechowieckich. Pułk składał z 4 szwadronów liniowych, szwadronu ckm i szwadronu technicznego. Początkowe uzbrojenie pułku było różne i często stanowiło własność ochotników. Po sformowaniu pułku w 1920 roku, obowizywało umundurowanie według przepisów z 1919 roku. Jednak pułk nie miał pieniędzy na zakup mundurów i tak naprawdę każdy nosił to co miał. Gdy pułk zmienił nazwę na 27 Pułk Ułanów, obowizywała czapka angielska z żółtym otokiem i niebiesk wypustką dookoła krawędzi otoku i żółtym wokół denka czapki. Od roku 1922 obowizywały rogatywki. Pierwsze walki ułani stoczyli pod Ciechanowem 6.VIII.1920 roku. Starcia z nieprzyjacielem na tym terenie pułk prowadził wielokrotnie jednak ze zmiennym szczęściem. Od połowy sierpnia do września walki pułku przeniosły się w okolice Chorzel i Grabowa. Następnie ułani przemieścili się na południe i tam stoczyli boje pod Iwańcem i Brześną. Następnie pułk został przydzielony do 13 Dywizji Piechoty, walczył razem z ni aż do zawieszenia broni tj. do 18.X.1920 roku. Podczas II Wojny światowej jednostka należała do Nowogródzkiej Brygady Kawalerii. W kampanii wrześniowej pułk stoczył boje pod Mińskiem Mazowieckim (13 września), Krasnobrodem (23 września), Hutą Różaniecką i Morańcami (26 września). Pułk okrżył korpus niemiecki, zniszczył wiele czołgów i samochodów pancernych. Ułani zostali okrążeni pod Włodypolem przez wojska radzieckie i skapitulowali, a działo się to wszystko 27.IX.1939 roku, po czym pułk rozwiązał się. Jednostkę odtworzono w roku 1943, która działała w ramach Armii Krajowej. 19.IV.1943 pułk uderzył, tak jak w 1920 roku, na Iwaniec. Podczas bitwy ułanom pomogli chłopi, dzięki czemu pułk bez problemów pokonał wojska niemieckie. Dalszy rozwój jednostki zależał ponownie od ochotników. Potem ułani skryli się w Puszczy Nolibockiej. Podczas odwrotu na zachód do ułanów przyłczył się szwadron 23 Pułku Ułanów. Wzmocnione oddziały pokonały korpus niemiecki i przezbroiły się na ich broń. Jednak do klęski doszło przy wychodzeniu z Puszczy Kampinoskiej, pod Jaktorowem 29.IX.1944 roku, gdzie z powodu braku broni poległo aż 120 ułanów. 300 ocalałych dzięki kapitanowi Pilichowi nawiązało kontakt z 25 Pułkiem Piechoty z Piotrkowa Trybunalskiego. Wtedy pułk ukrył się w piotrkowskich lasach i dotrwał tam do stycznia 1945 roku. Następnie zgodnie z rozkazem pułk rozwizał się. Dowódcą pułk w latach 1934 - 1939 był Józef Pająk, a w latach 1943 - 1945 Zdzisław Nurkiewicz. Święto pułkowe obchodzono 27 lipca w rocznicę utworzenia 203 Ochotniczego Pułku Ułanów