Czym jest dom dla bohaterów "Pana Tadeusza" i "Ludzi bezdomnych"? odpowiedz na pytanie na podstawie analizy fragmentów.

Analizując fragmenty utworów „pan Tadeusz” oraz „ludzie bezdomni” widoczna jest różnica w rozumieniu pojęcia ‘dom’ dla obu bohaterów.
Biorąc za przykład Pana Tadeusza, można dostrzec, iż dom widziany oczyma tego bohatera jest miejscem, do którego powrócił po wieloletniej nieobecności. Świadczy o tym fragment „biegał po całym domu i szukał komnaty, gdzie mieszkał dzieckiem będąc przed dziecięciu laty”. Ta nieobecność spowodowała nawrót wspomnień związanych z jego rodzinnym domem. Tadeusz z entuzjazmem ogląda portrety na ścianach, które nadal wisiały w tych samych miejscach oraz inne przedmioty, które również nie zmieniły swojego położenia. Portrety ludzi mających duży wkład w historii Polski przypominały młodemu człowiekowi o dziejach ojczyzny które napełniały go patriotyzmem i nawiązywały do zachowanej tradycji polskości. Tadeusz otacza każdy przedmiot czułością, gdyż każda rzecz ma dla niego pamiątkowe znaczenie. Czuje sentyment i napełnia się radością, przechadzając się po pokojach i wspominając swoje dzieciństwo. Jego rodzinny dom rozbudził w nim tęsknotę, gdyż sprawiał wrażenie, iż odnalazł starego, zapomnianego przyjaciela.
Drugim bohaterem jest Joasia Podborska, dla której dom przybiera zupełnie inny charakter, niż jest to ukazane w „panu Tadeuszu”. Dla młodej dziewczyny jest to przede wszystkim spełnienie marzeń o posiadaniu domu, jakiego nigdy nie miała. Joasia pragnie, aby jej dom był przepełniony prostotą, a nie luksusem i bogactwem. Dla niej najważniejsze znaczenie ma miłość oraz ciepło, z jakim będzie darzyła swoje mieszkanie. Chce stworzyć nową sztukę, pokazać urok i piękno biednego życia, aby zadziwić ludzi, że nawet w takim miejscu można żyć szczęśliwie. Joasia uważa, że łatwo jest pokochać taki dom, gdyż to, co się w nim znajduje, zdobyte zostało z wielkim trudem, a co najważniejsze, samemu się na wszystko zapracowało. Potwierdza to cytat: „wszystko to pokochamy, bo będzie nasze, w krwawym trudzie zdobyte, bez krzywdy niczyjej”. Dziewczyna chce też, aby dom ten był otwarty dla wszystkich, gdyż panuje w nim atmosfera pełna miłości i ciepła.
Podsumowując fragmenty „Pana Tadeusza” oraz „Ludzi Bezdomnych” można zauważyć, że dla Tadeusza dom oznacza miejsce, do którego zawsze można powrócić, oraz miejsce związane z wspomnieniami z dzieciństwa. Natomiast dla bohaterki „ludzi bezdomnych” Joasi Podborskiej jest to rzecz w której posiadaniu nigdy nie była i marzy o tym, aby w przyszłości móc stworzyć dom, który napełni miłością i czułością.