Dla poezji i sztuki wolno i należy wszystko poświęcić

„dla poezji i sztuki wolno i nalezy wszystko poswiecic”-rozprawka

Mozna rzec iz jest to dosc smieszne stwierdzenie, gdyz niemal kazdy odpowiedzialby na takie pytanie przeczaco. Sztuka i poezja w niej zawarta mimo ze daje nam pojecie tego co mialo miejsce w przeszlosci np. „Iliada” Homera ktora ma ponad 2000 lat; co swiadczy o ponadczasowosci sztuki i arcydziel chocby ze starozytnosci. Jednak byli ludzie ktorzy uwazali inaczej. Taka osoba byl Neron-wladca Rzymu opisywany w powiesci „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza, ktora wlasnie przerabiamy na lekcjach jezyka polskiego.Nalezy jednak pamietac o tym, ze w dawniejszych czasach bylo to calkiem mozliwe.
Wiec czy warto tak cenna ofiare zlozyc na oltarzu sztuki? Postaram sie na to odpowiedziec.
Samo „Quo vadis” ukazuje nam dzieje starozytnego Rzymu, jego problemy i mieszkancow, ktorzy borykaja sie z szalonym wladca. Mozna tez wywnioskowac ze w tychze czasach ludzie bardzo cenili sobie piekno, wiec prawdopodobnie dla sztuki mogli poswiecic wiele ale czy wszystko? Wspomniany wczesniej Neron takze tworzyl wiersze, pisal piesni, deklamowal, recytowal, spiewal, ale tak naprawde nie byl wielkim artysta. Jednak mimo to stawial sztuke ponad wszystko. Udowodnil to dobitnie chcac napisac swoje najwieksze „dzielo” na miare opisu pozaru Troji. Z tym ze Neron nie byl w stanie tego zrobic nie widzac plonacego miasta. Oczwiscie wpadl na pomysl podpalenia Rzymu uzywajac jako argumentu tego, ze Rzym cuchnie latem a jemu nie chce sie tam jechac na igrzyska. Nie liczyl sie z cierpieniem poddanych i niszczeniem najwspanialszej cywilazacji owczesnych czasow. Wiec w pewnym sensie zapisal sie on gruba kreska w kartach historii lecz wcale nie piesniami tylko zuchwalym podpaleniem wlasnego miasta i tchorzliwym obarczeniem niewinnych chrzescijan. Lecz i pozniej byli artysci ktorzy moze nie palili miast ale dla sztuki stawiali wszystko na jedna karte. Na przyklad Wlodzimierz Wysocki spiewal rosyjskie piosenki patriotyczne udowadniajac tym samym ze nie ma dla niego nic wazniejszego od poezji. Ale nawet Wysocki przestrzegal pewnych oczywistych zasad, o ktorych wczesniej wspomniany Cezar nie mial pojecia co to szacunek dla ludzkiego istnienia i prawa do godnego zycia.
I stad tez nie trudno dowiedziec sie ze sztuka mimo swej ogromnej wartosci nie moze byc stawiana ponad wszystko inne zwlaszcza ponad ludzkie zycie.
Moze znajda sie ludzie ktorzy maja odmienne zdanie na ten temat lecz moim zadaniem bylo przedstawic wlasna opinie i jest ona wlasnie taka. No chyba ze tak jak w przypadku Wysockiego sztuka jest tak samo wazna jak ojczyzna i sprawa, o ktora sie poprzez nia walczy.My taz mielismy takiego barda, ktory niedawno zmarl po ciezkiej chorobie. Byl nim Jacek Kaczmarski. Jego piosenka „A mury runa” stala sie prawie naszym nowym hymnem.