Różne spojrzenia na ten sam świat, czy dwa różne światy?

Homer jest najdoskonalszym twórcą epiki antycznej. Stworzył dwa wspaniałe eposy literackie – „Odyseja” i „Iliada”. Styl Homera był dość specyficzny, bohaterowie, których przedstawiał charakteryzowali się niezwykłą walecznością, sprytem, męstwem,a ponadto zwykle byli potomkami bogów. Jednak mimo tych wszystkich pozytywnych i niezwykle przydatnych cech, Homer dodawał do swych postaci również szczyptę słabości, którą każdy z nas próbuje ukryć. Takich oto bohaterów umieszczał Homer w swoich utworach, jednak owi herosi umieszczeni w eposie byli dla siebie pewnego rodzaju przeciwieństwem – żaden z nich nie był idealny w porównaniu z innym, lecz w porównaniu z ludźmi stawali się kimś naprawdę wielkim. Bohaterowie mitów greckich rzadko, kiedy decydują o własnym losie. Ich życiem rządzą wszechwładni Bogowie, którzy ingerują we wszystkie dziedziny życia człowieka. Ukazani są oni w pojedynku dwóch bohaterów w motywie Wojny Trojańskie. Przyczyną tej wojny jest piękna Helena, która wywołała wiele sporów wielkich herosów o jej rękę. Gdy pewnego dnia jeden odważył się porwać ja, wywołał wówczas 1O –letnią wojnę,w której Bogowie mieli swój udział. Wojna Trojańska stała się w Iliadzie tłem rozważań moralnych, analiz ludzkich emocji, a także bólu i cierpienia. Akcja Iliady rozgrywa się pod koniec dziewiątego roku oblężenia Troi. Fabuła skupia się wokół dwóch postaci Achillesa i Hektora. Są oni przykładem dwóch przeciwieństw. Achilles jak to każdy mężczyzna, wykazuje się wielką walecznością i brakiem tchórzostwa. Słynie z ogromnej siły, jest niepokonanym wojownikiem,który nie miał równego sobie. Jeśli chodzi o atrybuty duchowe,to był odważnym, lecz jego przebiegłość i bezmyślność doprowadziły go do szału nienawiści wobec wyżej wymienionego Hektora, z którym podjął walkę.Hektor również, jak Achilles,był walecznym herosem i potomkiem bogów.
Homerowi nie udało się uniknąć rozmachu epickiego polegającego na pięknym, plastycznym i szczegółowym opisie zdarzeń, wprowadzał wówczas retardacje, czyli opóźniał akcje eposu przez wprowadzenie długich opisów przyrody, otoczenia lub zjawisk. Przykładem retardacji w utworze Homera jest fragment z Iliady (Pieśń osiemnasta) opis tarczy Achillesa, również jest informacją o świecie Starożytnym. Nawiązaniem do tego fragmentu jest tekst W. Audena pt.: „Tarcza Achillesa”, który jest aluzja literacka, reinterpretacją opisu tarczy z Iliady. W mojej pracy postaram się odpowiedzieć na pytanie:Różne spojrzenia na ten sam świat, czy dwa różne światy? Świat przedstawiony przez Homera w Iliadzie i świat przedstawiony prze Audena,pokazują dwa różne spojrzenia na życie ludzi.

Homer ukazuje wspaniały obraz świata, tam życie jest idealne i piękne natomiast Auden pokazuje świat szary i bez uczuciowy. Homer omawia poszczególne warstwy wyrzeźbionej przez Hefajstosa tarczy Achillesa. Na początku opisuje w swoim świecie gwiazdy, kosmos, planety, które świadczą o posiadanej wiedzy Homera. Ten świat jest otoczony rzeką Okeanos, czyli granicą między sprawami ludzi i Bogów. Drugą warstwą są dwa miasta.W jednym są przygotowania do zaślubin i uczty weselnej natomiast w drugim sąd na agorze. Miasta u Homera są przestrzenią gdzie jest wszystko poukładane zgodnie z jego wiedza na temat życia. Ludzie w „Iliadzie” pokazani są jako ludzie czerpiący radość z życia,pracy. Ziemia daje im dobrobyt i zachwyt.Odnajdujemy w niej motyw matki rodzicielki,która nam wszystko daje,dba o nas jak o własne dzieci.Celem życia tych ludzi jest ład i spokój, realizowany poprzez prace oraz wspólną rozrywkę.Pojawia się tu archetyp młodego człowieka, który korzysta z życia, bawiąc się i tańcząc.Popełniajac młodzieńcze błędy, są nie rozsądni i niefrasobliwi, ale za to ich życie jest bez stresowe i pełne barw. Nowe życie rodzie się tu z każdym nowym dniem, przynosząc harmonie stosunków miedzy ludźmi i łagodząc wszystkie spory. Świat Homera jest ukazany w świetle zgody i zaufania. Obywatele wiedzą, ze zawsze zostaną sprawiedliwie potraktowani i dlatego nie obawiają się niczego,co mogłoby im zagrozić.

Przeciwieństwem przedstawionego świata Homera jest świat Audena. Kolory przedstawione przez Homera stają się bezcennym darem. Tu niebo jest szare i skażone negatywnymi emocjami.Nie świeci tu słońce, nie ma, czego tu podziwiać,nie ma miast, harmonii i piękna.Znajduje się tu nicość, wielka próżnia uczuć, otoczona kolczastym drutem. Auden przedstawia świat jako wielkie getto, więzienie, gdzie ludzie traktowani są bez osobowo,jak przedmioty nie służące nikomu. Żyją po to by umrzeć, ich życie nie znaczy nic. Nie mają żadnej perspektywy na to, że może być lepiej.Panuje tu cisza i nuda, gdyż ludzie nie pracują, nie bawią się i nie poznają się wzajemnie. Przez to są spragnieni uczuć, człowieczeństwa i rozrywki. Są naznaczeni cierpieniem a nie radością, co sprawia, że nie są bezpieczni i ufni.

Choć wydawałoby się,że są to dwa bardzo różniące się światy, można również zauważyć coś zupełnie innego.Gdy spojrzymy na to z innej perspektywy to śmiało możemy zauważyć,że, podczas gdy cierpimy i nie widzimy sensu w naszym życiu, nasz świat staje się światem przedstawionym przez Audena. Natomiast, gdy znajdujemy nadzieje,zaczynamy się cieszyć tym, co mamy i wierzymy w siebie,dostrzegamy podobieństwo ze światem Homera. Ta zbieżność różniących się światów,tak naprawdę staje się jednym światem, lecz od nas samych zależy, jaki świat chcemy. Czy będzie to pełen barw, radości,bezpieczeństwa świat otoczonym ludźmi, którzy potrafią się cieszyć z wolności i z braku wewnętrznego nie pokoju? Czy będzie to świat pełen obaw, cierpienia ludzkiego, braku własnego ja, gdzie ludzie boja się własnych myśli? Jeżeli będziemy patrzeć na wszystko z optymizmem to nasz świat będzie taki jak przedstawił go Homer.