Cel: Dostrzeganie swoich mocnych stron i prezentowanie ich, pozytywne myślenie o własnej osobie.
Rozpoczęcie: Prowadzący podaje temat i cel zajęć, przy czym objaśnia je.
Ćwiczenie I „Powitanie”
Cel: Wywołanie zaciekawienia.
Prowadzący prosi by wszyscy zajęli wybrane przez siebie miejsca. Następnie podaje kolejne hasła, a uczestnicy zajęć, których dotyczy wymienione kryterium wesoło machają rękami uniesionymi do góry. Witam wszystkich, którzy:
· mają na sobie cos niebieskiego;
· pili dzisiaj kawę;
· noszą okulary
· lubią zwierzęta, itp.
Po kilku poleceniach inni uczestnicy mogą na ochotnika przejąć rolę prowadzącego.
Ćwiczenie II „Kwiat moich osiągnięć i sukcesów”
Cel: Zachęcenie do przedstawienia swoich sukcesów i osiągnięć. Wyrażanie uczuć, postrzeganie siebie.
Pomoce: kartka z narysowanym kwiatem, który posiada wyszczególnione płatki i listki.
Prowadzący prosi by każdy z uczestników przedstawił swoje sukcesy w następujący sposób: na każdym płatku prosi by napisać nazwę dyscypliny, w której słuchacz czuje się najsilniejszy (np.: gotowanie, ogrodnictwo), natomiast na poszczególnych listkach napisać nazwę czynności z danej dziedziny, której wykonanie wychodzi mu najlepiej (np.: pierogi, podcinanie drzewek). Po wypełnieniu kwiatka każdy z uczestników kolejno odczytuje głośno to, co napisał przypisując dyscyplinę do czynności.
(Załącznik nr 1)
Ćwiczenie III „Afirmacje”
Cel: Zachęcenie do pozytywnego myślenia o sobie.
Pomoce: kartki papieru, długopisy.
Prowadzący na początku ćwiczenia zadaje pytanie grupie: czy wiecie, co oznacza słowo „afirmacja”?, prowokując tym samym do samodzielnego stworzenia definicji. Następnym krokiem jest podanie encyklopedycznej definicji.
Afirmacje: [łac.], w filozofii poznania stwierdzenie lub uznanie czegoś (prawdy, istnienia); a. jest pierwotna względem negacji.
Po dokładnym zrozumieniu znaczenia słowa prowadzący prosi by każdy z uczestników pomyślał nad afirmacją dotyczącą jego osoby, która jednocześnie pozwoli i pomoże w przezwyciężeniu trudności, jakie obecnie uczestnicy muszą pokonać i wpłynie na polepszenie ich samopoczucia. W dalszej części spotkania prosi, aby napisali swoje indywidualne afirmacje i przeczytali na głos oraz by zachowali kartkę by móc sięgnąć do niej bardzo często a zwłaszcza w czasie chandry. Po skończeniu ćwiczenia prowadzący zadaje następujące pytanie: w jaki sposób przekonania, jakie ma się na swój temat mogą wpłynąć na samopoczucie i jakość życia? I poprosić uczestników o dyskusje na ten temat.
Ćwiczenie IV „ Jestem...”
Cel: Zapoznanie z wizualizacyjną techniką relaksacji.
Pomoce: kartka papieru z wyszczególnionymi polami, długopisy.
Prowadzący informuje uczestników, że jedną z technik relaksacji jest wprowadzenie się w przyjemny nastrój poprzez wyobrażenie uspakajających, wyciszających wewnętrznie sytuacji. Może to być utożsamienie z różnymi zjawiskami przyrody, zwierzętami, przedmiotami, ludźmi. Następnie prosi by uczestnicy zastanowili się nad wyobrażeniami, które pomagają im osiągnąć stan relaksu. Ich zadaniem jest wyobrażenie siebie jako np.: rzecz, zjawisko i umieszczenie na uprzednio rozdanej karcie swojego wyobrażenia w pierwszej osobie liczby pojedynczej np.: Jestem ptakiem. Po czym uzupełnia drugie wolne pole „co robię jako...” np.: rytmicznie i spokojnie poruszam skrzydłami, unoszę się nad falującymi łanami zbóż. Uczestnicy po uzupełnieniu karty odczytują swoje indywidualne wyobrażenia a reszta grupy stara się w tym momencie zrelaksować.
(załącznik nr 2 )
Podsumowanie
Prowadzący zadaje pytania chcąc uzyskać informacje na temat skuteczności zajęć. Każdy z uczestników ma w tym momencie prawo głosu.