Która z postaw stoicka czy epikurejska twoim zdaniem jest bardziej przydatna w życiu? W refleksjach odnieś się do pieśni i fraszek

Pytanie o postawę życiową jest dosyć zawiłe jednakże po głębszej refleksji można dojść do pewnych wniosków. Myślę, że powinniśmy wypośrodkować obie postawy. Za każdą z nich przemawiają różne racje. Tak więc która jest lepsza?

Argumentem stojącym za stoicyzmem jest to, iż jest on „łatwiejszy”. Jan Kochanowski pokazuje zalety takiego życia w Pannie XII w której to wychwala zalety życia na wsi (obfitującego w korzyści, obfitego, w dostatku). Zdecydowanie ten tryb życia daje większą wygodę, jednakże może być postrzegany jako niepełny. Człowiek powinien mieć jakąś wiarę a nie dbać tylko o dobro doczesne.

Argumentem przeciw postawie stoickiej i zarazem za epikurejską może być „Pieśń V (o spustoszeniu Podola)” Autor głosi w niej kult patriotyzmu i cnót obywatelskich, krytykuje wielkopański styl życia polskiej szlachty nie zdradzającej zainteresowania sprawami kraju.

Kolejnym argumentem po stronie stoików jest choćby "Na lipę". Ukazana jest tu zaduma nad urokami świata i piękna przyrody, pochwała odpoczynku na łonie natury. Arkadyjska natura dostarcza człowiekowi różnych pożytków. Daje ludziom ukojenie, beztroskie bytowanie i szczęście.

Trzecim już argumentem jest "O żywocie ludzkim". Fraszka ta mówi o przemijalności ludzkiego istnienia i ludzkich spraw. Treść nawiązuje do filozofii stoickiej. Daremność walki z Fortuną z ludzkim losem. Niebłagalne przemijanie życia jest nieodłączną cechą ludzkiej egzystencji.

Tak więc uważam, że lepiej być stoikiem jednak nie zapominając o epikureizmie. Uważam, iż życie doczesne jest ważne ale nie można całkowicie zapominać o duchowości. Jednakże potępiam ideologie umartwiania się bo to do niczego nie prowadzi. Tak więc uważam się za stoika i sądzę, że to właśnie ta postawa jest bardziej potrzebna w życiu.