"Siłaczka" Stefan Żeromski.

Akcja rozgrywa się Obarecki schyłku dziewiętnastego wieku. Świeżo upieczony doktor Paweł Obarecki przed sześcioma laty zawitał do małej wsi Obrzydłówek. Pełny zapału i chęci pomocy ludziom wypowiedział wojnę aptekarzowi i felczerom, którzy sprzedawali leki po horrendalnych cenach i żerowali na chorobach biednych ludzi. Lecząc za pół darmo naraził się na ich gniew i nienawiść. Prawie każdego dnia jego szyby w oknach zostawały wybijane, aż wstawił sobie dębowe okiennice. Jednak jego zapał z czasem słabł. Doktor stał się melancholijny i zadumany. Zaczął grywać w karty z plebanem i poczciarzem, a z dwudziestoczteroletnią gospodynią rozmawiał o jedzeniu flirtując, co raz. Również przy pomocy księdza pogodził się z aptekarzem, a nawet polubił go. Wdawał się także w długie rozmowy z jego żoną, która była tępa jak siekierka do cukru. Pewnego dnia został wezwany do chorej na tyfus nauczycielki, która mieszkała 3 mile stamtąd. Po konnicą na miejsce w nauczycielce rozpoznał dawną miłość ze studiów Stanisławę Bozowską. Natychmiast wysłał chłopa po chininę, a sam czuwał i rozpamiętywał dawne czasy. Stasia tak jak on studiowała w Warszawie. Oświadczył się jej nawet jednak ona potraktowała to jak żart. Wkrótce po tym wyjechała na wieś, aby uczyć jako nauczycielka… Po długim oczekiwaniu na chłopa sam wybrał się po lekarstwa. Jednak, gdy dotarł po dość długim czasie z powrotem, w łóżku leżał nagi trup kobiety- Stanisławy Bozowskiej. Na jej biurku w domu leżał list i rękopis, w którym pisała do Helenki, że jest chora i wreszcie ukończyła pracę nad książkę, która zatytułowała „Fizyka dla ludu”. W liście prosi ją, aby wydała tą książkę. Paweł Obarecki pod wrażeniem życia Stanisławy, zmienia swój tryb życia. Odprawia młodą gospodynię, zaprzestaję gry w karty i jak za dawnych czasów leczy chorych ludzi za pół darmo. Jednak nie trwa to długo. Chociaż wciąż spokojny i szczęśliwy zaczyna palić i gromadzić zarobione pieniadze.