1. Epitet - określenie poetyckie wskazujące na właściwość danego przedmiotu bądź osoby (najczęściej jest to przymiotnik, rzeczownik, imiesłów). Np.: wysokie żądze, kroplą obłąkania.
2. Onomatopeja - wyraz naśladujący dźwięki i odgłosy naturalne. Jest rdzeniem wielu wyrazów. Np.: buczeć, buczenie, szumieć, szum. Dobrym przykładem jest "Lokomotywa" Juliana Tuwima:
(...)
I dudni, i stuka, łomocze i pędzi,
A dokąd? A dokąd? A dokąd? Na wprost!
(...)
Do taktu turkoce i puka, i stuka to:
Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to.
(...)
Że pędzi, że wali, że bucha buch, buch?
To para gorąca wprawiła to w ruch,
(...)
I koła turkocą, i puka, i stuka to:
Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to!
(...)
3. Porównanie - zestawienie pojęć na podstawie ich podobieństwa zwykle przy użyciu następujących wyrazów: jak, jakby, podobnie, równie jak. Np.: "ból, jak smok, który opiły po padliny próchnie".
4. Kontrast - ostro uwydatniająca się różnica między dwoma zestawionymi i porównywanymi ze sobą przedmiotami.
5. Partykuła - wyraz pomocniczy: razy, tylko, nie, ani, by, czy, - li, niech, oby, niechaj, tak, bodaj, - że, no.
6. Oksymoron - związek wyrazów obejmujący dwa różne znaczeniowo wyrazy (antonimy). Jest to rzeczownik i określający go epitet lub też czasownik i przysłówek. Np.: ciepły lód, czarna biel, martwe życie.
7. Makaronizmy - łacińskie zwroty.
8. Gwara - język, którym posługują się osoby starsze, mieszkające na wsi.
9. Język potoczny - to język, którym posługujemy się w codziennych kontaktach. Charakteryzuje się małą dbałością o formę. Występują w nim często uproszczenia języka (trzeba - trza), związki frazeologiczne (znane), wykrzyknienia, urwane składnie, powtarzanie wyrazów.
10. Analiza - wszystko to, co jest dane w tekście, czego nie trzeba się domyślać; są to wszystkie środki stylistyczne.
11. Interpretacja - to co myślimy o utworze.
12. Narrator - proza.
13. Podmiot liryczny - "ja liryczne" - osoba mówiąca w utworach lirycznych. Może on występować w liczbie pojedynczej, jako ja lub w liczbie mnogiej, jako podmiot zbiorowy.
14. Anafora - powtarzanie tych samych słów lub zwrotów na początku wersów.
15. Epifora - powtarzanie tych samych słów lub zwrotów na końcu wersów.
16. Style w języku polskim - urzędowy, naukowy, potoczny, artystyczny, publicystyczny, religijny.
17. Synestezja - takie działanie na czytelnika, aby pobudzić jego wszystkie zmysły.
18. Kosmopolita - człowiek, który nie jest patriotą, mało interesują go losy ojczyzny, często podróżuje, posługuje się językiem obcymi.
Przeczytaj podobne teksty
Opracowania powiązane z tekstem
Czas czytania: 2 minuty
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.