Analiza i interpretacja wiersza Horacego "Do Leukonoe".

"Nie dociekaj nie nasza to rzecz Leukonoe
kiedy umrzeć mam ja kiedy ty nie odsłaniaj
babilońskich arkanów Co ma być niech będzie
Czy wiele zim przed nami czy właśnie ostatnia
pędzi morze tyrreńskie na oporne skały
rozważnie klaruj wino nadzieję odmierzaj
na godziny - czas biegnie zazdrosny o słowa -
i weseląc się dziś nie dowierzaj przyszłości"

Tekst ten skierowany jest do Leukonoe. Jest ona pogodną, radosną dziewczyną. Podmiot literacki także jest optymistą. Swoje rady kierowane do Leukonoe opiera na filozofii. Cały tekst zwraca uwagę na to by nie wypatrywać przyszłości lecz żyć chwilą teraźniejsza.

Podmiot literacki wiąże ze sobą filozofie Epikurejską ze stoicką. Daje adresatowi rady by nie dociekać, kiedy umrze, nie dociekać przyszłości. Zachęca do podporządkowania się przeznaczeniu mówiąc " Co ma Być niech będzie".

Zwraca uwagę na to że nie wiadomo ile czasu nam zostało do śmierci i że powinno się nad tym zastanawiać gdyż to ograbia z radości. Podmiot zachęca do zajmowania się rzeczami obecnymi, ponieważ oddziałuje na nas czas, który zbliża nas do śmierci, więc bez sensu jest zajmowanie się przyszłością o której i tak nic nie wiadomo.