Dramat "Moralność Pani Dulskiej" Gabrieli Zapolskiej jest dramatem naturalistycznym - rozprawka

Definicja dramatu naturalistycznego jeszcze do niedawna była mi obca. Jednak czytając pewną książkę z epoki modernizmu doskonale zrozumiałam to pojęcie. Chciałabym wyrazić moją opinię n/t „Moralności Pani Dulskiej” autorstwa Gabrieli Zapolskiej.

„M. pani d.” została napisana w roku 1906. Książka ta jest zatem idealnym przykładem dramatu naturalistycznego. Zawiera bowiem w sobie wszystkie jego elementy.

GL . bohaterka - Pani Dulska to żona urzędnika, jedna z wielu podobnych jej kobiet tej epoki. Jest osobą o silnym charakterze, żelazna ręką trzyma cały dom i nie pozwala na najmniejszą niesubordynację – czy to służby, dzieci, czy nawet własnego męża (który zresztą niewiele ma do powiedzenia, nawet w swoim domu). Jest to pierwsza z cech dr. Natur. – eliminacja jednostek słabszych i mniej bezwzględnych.

Sądzę, iż Zapolska ukazała gł. Bohaterkę jako osobę dążącą po trupach do celu. Pani Aniela jest istotą niezwykle despotyczną i apodyktyczną. Nie liczy się ze zdaniem swoich bliskich. Nie bierze pod uwagę, czyim kosztem odbywa się taka ‘moralność’. Zależy jej na uznaniu społeczeństwa. Myślę, że mogłabym tu użyć kolokwializmu i rzec, iż Pani Dulska ‘gra pod publiczkę’.

Charakter głównej Boh. Został ukazany jako niebywale wredny i złośliwy. Za wszelką cenę pragnie w oczach osób postronnych zachować pozory idealnej rodziny i domu. Tak bardzo obawia się reakcji ludzi, że usilnie stara się zatrzymać w domu syna podrywacza, podsuwając mu służącą Hankę, byle tylko zabawiał się na jej włościach, a nie tam, gdzie ktoś mógłby go zobaczyć.

Pani Dulska bardzo dba o to, co mówią o niej inni – chce uchodzić za osobę moralną i unikającą rozgłosu. Moim zdaniem jej moralność jest jednak podwójna – inaczej zachowuje się w domu, inaczej w towarzystwie. Na zewnątrz to bardzo kulturalna osoba, w domu zaś zrzuca maskę i tyranizuje rodzinę, ukazując swoja prymitywną stronę. Hołduje zasadzie: "...Na to mamy cztery ściany i sufit, aby brudy swoje prać w domu i aby nikt o tym nie wiedział...”, według której nawet najgorsza zbrodnia nie jest niczym godnym potępienia, jeśli tylko nikt o tym nie wie.

Utwór Zapolskiej jest bardzo skonkretyzowany. Wyraźnie zaznaczony jest czas akcji – współczesność, jak i jej miejsce – salon mieszczański. Zauważyłam także indywidualny język każdej z postaci. Bohaterowie są ukazani po względem silnego kontrastu.

„Moralność Pani Dulskiej” jest jednym z najwazniejszych dziel w całym dorobku artyst. Zapolskiej. Pisarka zastosowała w nim niemal wszystkie cechy świadczące, iż mamy tu do czynienia z dramatem naturalistycznym.