Przeróbka ropy naftowej

Ropą naftową nazywamy mieszaninę węglowodorów (alkanów, cykloalkanów, arenów), kwasów karboksylowych, fenoli, tioalkoholi, pochodnych tiofenu, azotowych związków heterocyklicznych, żywic, związków metaloorganicznych. Ropa ma barwę brązową lub czarną odznacza się silnym specyficznym zapachem. Skład ropy jest zmienny i zależy od miejsca wydobycia.Największe złoża ropy naftowej zwanej też olejem skalnym występują w basenie Zatoki Perskiej ok.67% wszystkich rezerw, głównie w prowincji AL.-Hasa w Arabii Saudyhskiej.

Z ropy naftowej otrzymuje się:
1) paliwa — gaz płynny, benzyna samochodowa i lotnicza, nafta, olej napędowy, oleje opałowe;
2) oleje smarowe (mineralne)
3) gacz parafinowy, z którego otrzymuje się parafinę;
4) asfalt i koks naftowy;
5) smary stałe.

Aby otrzymać te składniki rope trzeba przerobić. Podstawowymi metodami przeróbki ropy jest:

Destylacja frakcyjna (destylacja): która polega na rozdzieleniu i oczyszczaniu ciekłych związków chemicznych, wykorzystująca fakt, że wrząca mieszanina ciekła wysyła parę o innym składzie aniżeli skład mieszaniny ciekłej. Po skropleniu pary otrzymuje się szereg frakcji destylatu o innym składzie niż skład cieczy poddanej destylacji.

Destylację prowadzi się w instalacjach tzw. rurowo-wieżowych (gł. aparatami są piece rurowe i kolumny destylacyjne), zwane Wieżami. Odwodnioną ropę naft. poddaje się stabilizacji (oddzielenie najlżejszych, gazowych węglowodorów), ogrzewa w piecu (do temp. 350^oC) i wprowadza do kolumny deszdzielenie na: benzynę, naftę, olej napędowy (odprowadzane po ochłodzeniu do zbiorników magazynowych) oraz mazut; mazut — po ogrzaniu — wprowadza sie do kolumny destylacyjnej próżniowej, z której odbiera się destylaty olejowe i gudron. W celu uzyskania produktów handl. otrzymane frakcje poddaje się procesom uszlachetniającym, np. benzynę — odsiarczaniu, reformingowi, frakcje olejowe — rafinacji (np. odparafinowaniu, odasfaltowaniu).

Rafinacji, oczyszczanie i uszlachetnianie substancji naturalnych lub produktów przemysłowych (np. benzyny, stali) w celu nadania im odpowiednich właściwości.
Rafinację przeprowadza się metodami fizycznymi (np. destylacja, ekstrakcja), chemicznymi (działając odpowiednimi chemikaliami, np. zasadami, kwasami) lub stosując na przemian obie te metody.

Ekstrakcji selektywnymi rozpuszczalnikami: metoda rozdziału składników roztworu, w której wykorzystuje się różnicę w rozpuszczalności związków chemicznych w dwóch nie mieszających się cieczach - np. wodzie i rozpuszczalniku organicznym.
Ekstrakcja może służyć wydzieleniu oznaczanego składnika lub usunięciu składnika przeszkadzającego. Ekstrakcję jedno- lub kilkukrotną przeprowadza się w rozdzielaczach, ekstrakcję ciągłą - w przeciwprądzie w kolumnach ekstrakcyjnych.

Krystalizacji: proces tworzenia się i wzrostu kryształu z cieczy przechłodzonej, roztworu przesyconego lub przesyconej pary (fazy gazowej).
Aby jednak rozpoczęła się krystalizacja, muszą najpierw powstać bardzo małe zalążki nowej fazy (zarodki krystalizacji, nukleacja), albo należy je do krystalizatora wprowadzić (zaszczep krystalizacji).