Baśń "Szmaragdowy Gród"

Za siedmioma górami, za siedmioma lasami, za siedmioma morzami, za siedmioma jeziorami znajdowało się wielkie królestwo – Szmaragdowy Gród. Było ono zbudowane z wyśmienitych, pięknie dobranych kamieni szlachetnych na przykład: ogromny pałac królewski z wykonany został z samych diamentów. Gród otaczały wysokie mury ze szmaragdów. W królestwie rządzili sprawiedliwie: król Szmaragdus i jego żona Diamentówka. Wszyscy mieszkańcy byli zadowoleni z rządów władzy. Porządku w mieście pilnowało ponad milion żołnierzy z armii króla. Można było ich spotkać wszędzie, na murach, w sklepach, w cukierniach no i oczywiście przy bramie. Pałac króla był najlepiej strzeżonym miejscem w całym grodzie. Król i królowa mieli dwóch synów. Jeden z nich miał na imię Diamentus a drugi Szmaragdus Junior. Silnie ze sobą rywalizowali i bardzo się nie lubili. Wzdłuż ulic wznosiły się piękne domy wykonane z marmuru z domieszką brylantów. Mieszkańcy mieli niebieską skórę, w sklepach płacono dziwną walutą. Przypominała dokładnie oszlifowane kamienie szlachetne: brylanty, szmaragdy i diamenty. Gród otoczony był głęboką fosą. Do bramy prowadził przepiękny most wysadzony złotem i srebrem. Wróćmy jednak do rodziny królewskiej… Król Szmaragdus był zmęczony długą władzą, chciał wraz z żoną odejść na emeryturę. Synowie i król (oraz królowa) pokłócili się, który z nich ma zostać nowym władcą: Diamentus czy Szmaragdus Junior. Obaj walczyli zawzięcie o tron. Do władzy doszedł jednak tylko jeden. Wybrano go z woli poddanych. Nowym królem Szmaragdowego Grodu został Szmaragdus Junior. Diamentus był bardzo zły. Spakował swoje rzeczy i wyprowadził się. Zostawił rodzinie list, w którym napisał: „…Nikt mnie nie potrzebuje, opuszczam miasto i zakładam swoje, lepsze!!!!... ”. Wszyscy mieszkańcy Grodu zmartwili się bardzo. A tym czasem Diamentus założył własny gród, który nazwał: Porcelanowym. Jak można się domyślić wszystko w tym mieście było z porcelany. Szmaragdus zatrudnił robotników i po miesiącu do grodu można było się wprowadzić. Posiadając duży majątek nowy król Porcelanowego Grodu płacił obywatelom za przybycie do grodu. Większość mieszkańców Szmaragdowego Grodu przeprowadziła się do królestwa Diamentusa. Wkrótce oba królestwa zaczęły ze sobą rywalizować. Szmaragdus Junior postanowił zorganizować większą armię, ponieważ obawiał się własnego, rodzonego brata. Wydało mu się to bardzo dziwne. Dla dobra grodu postanowił abdykować. Natychmiast posłał posłów do Porcelanowego Grodu, aby opowiedzieli Diamentusowi, co się stało i że może przybyć do Szmaragdowego Grodu i zostać nowym królem. Astrix (tak teraz nazywa się Diamentus) odrzucił propozycję i ostrzegł posłów, aby przygotowali króla na prawdziwą wojnę. Posłowie tak uczynili. Po tygodniu wieże strażnicze Szmaragdowego Grodu zauważyły nieprzyjaciela, który w przeciągu jednego dnia dojdzie do królestwa i być może zaatakuje. W królestwie Szmaragdusa zapanował chaos i harmider. W panice mieszkańcy zaczęli uciekać z miasta. Nie udało im się, ponieważ król nakazał pozamykać wszystkie wejścia i bramy prowadzące do grodu. Natychmiast zorganizowano armię i przygotowywano wojsko do wojny. Po jednym dniu sprawdziły się najokropniejsze prognozy. Astrix zaatakował Szmaragdowy Gród. Dowódca armii króla Szmaragdusa nakazał wywieźć rodzinę królewską z grodu zważając na jej bezpieczeństwo. Konwojem przewieziono rodzinę do pobliskiego miasta. Walka była bardzo widowiskowa i zaciekła.
Po dwóch tygodniach oblężenia Szmaragdowy Gród został zdobyty i spalony. Mieszkańców i armię wzięto do niewoli, lecz Astrix nie mógł znaleźć rodziny królewskiej, na której chciał się zemścić. Jego poszukiwania poszły na marne i postanowił wrócić do swojego grodu i tak uczynił. Tymczasem dwór powrócił do grodu. Właściwie nie miano, po co wracać. Król zastał tylko szczątki spalonych budynków. Był przerażony.
Szmaragdus Junior postanowił się zemścić i wyzwał swojego brata na pojedynek. Astrix miał do wyboru walkę konną lub pieszą na śmierć i życie. Wybrał walkę pieszą na śmierć. W bitwie wygrał Szmaragdus zadając śmiertelny cios diamentowym ostrym jak brzytwa mieczem. Zdenerwowany i zrozpaczony adiutant zabitego króla dźgnął króla Szmaragdowego Grodu w pierś. Wkrótce i on zginął. Do władzy doszedł król Szmaragdus i królowa Diamentówka. Zbudowali oni jeszcze piękniejszy gród o tej samej nazwie, czyli: Szmaragdowy Gród. Wszyscy żyli długo i szczęśliwie. Ja tam byłem wino i miód piłem.