Obraz Polaków XVII wieku w Potopie Henryka Sienkiewicza.

Jaki obraz Polaków XVII wieku wyłania sie z Potopu Henryka Sienkiewicza? Punktem wyjścia swoich rozważań uczyń wnioski z analizy fragmentów powieści. Zwróć uwagę na ich znaczenie dla całościu utworu.

„Potop” jest powieścią historyczną napisaną przez jednego z najwybitniejszych polskich pisarzy a mianowicie Henryka Sienkiewicza. W utworze tym ukazane zostały wszystkie warstwy siedemnastowiecznej Rzeczypospolitej, oraz ich reakcje na groźbę utraty niezawisłości.

Najwnikliwiej jednak przedstawiona została postawa szlachty. W pierwszym fragmencie, przedstawiona jest scena sprzed oblężenia Jasnej Góry. Wypowiada się w niej Wrzeszczowicz, który jest cudzoziemcem wrogo nastawionym do polski, oraz Polaków. Świadczy o tym cytat: „Jest li na świecie taki drugi kraj, gdzie by tyle nieładu i swawoli dostrzec można…”. Według niego Polakom brakuje patriotyzmu. Nie walczą o swoją ojczyznę, gdy nie widzą w tym „swoich korzyści”. Opuścili swojego króla a także sprzedali kraj wrogom w zamian za to, że będą mogli żyć „po staremu” czyli swawolnie, w skłonności do pijaństwa. Przypisuje im wrodzoną skłonność do zła. Jedyną zaletą, jaką widzi Wrzeszczowicz w polskim narodzie jest dobra jazda, lecz cóż po niej kiedy taką jazdą można było się szczycić w XIII wieku za czasów galów, którzy jak nadmienia dalej i tak byli skazani na zgubę.

Natomiast fragment drugi jest wypowiedzią królowej podczas narady u Jana Kazimierza. Jej słowa są pełne optymizmu wobec Polaków. Zgadza się z tym że naród popełnił wiele błędów, lecz nie były to zbrodnie tak wielkie jak królobójstwo w Anglii. Mimo tego, iż naród jest swawolny i lekkomyślny nie jest skłonny do czynienia zła, ponieważ jest „wypełniony” wiarą. A za grzechy, które popełnił już pokutuje, okazuje skruchę a także nawraca się. Są gotowi do oddania życia, majątku za swoją ojczyznę i króla. Królowa widzi wielkie szanse na wydobycie się z klęski a co z tym idzie szanse na triumfy.

Obie opinie są bardzo subiektywne. Komentarze o polakach są bardzo różne. Jest to spowodowane tym, że w pierwszym fragmencie wypowiada się zdrajca natomiast w drugim matka narodu, czyli królowa. Zadania te są uzasadnione, lecz sympatia narratora jest po stronie królowej.

Polacy są bardzo religijni a udowadnia to ich powszechny gniew po zaatakowaniu przez Szwedów Częstochowy. Uznali oni swoje winy i widać po nich chęć poprawy (np. przemiana wewnętrzna Kmicica). Wzbudził się w nich na nowo duch patriotyzmu i wola walki, co można zobaczyć po reakcji różnych bohaterów na wiadomość o rzekomym planie porwania króla, lecz to jest tylko jeden z wielu przykładów udowadniający przemianę Polaków. Podsumowując, stwierdzam, iż fabuła ukazuje drogę narodu od upadku do odrodzenia się nie tylko w sensie politycznym, ale także duchowym, moralnym i militarnym. Taka przemiana mogła się odbyć dzięki Boskiej opiece, oraz wspólnym działaniu. Naród polski udowodnił, że w trudnych sytuacjach potrafi się złączyć i walczyć w słusznej sprawie.

Te wypracowanie jest oceniane wg. klucza i napisane przy pomocy klucza. Miałam za nie 38pkt maksymalna liczba punktów było 50. Od 34pkt była ocena dobry. Oczywiście jest ono poprawione wiec można załapać więcej punktów:)

Ps. w załączniku jest egzamin maturalny a w nim tekst do tego zadania