Bohaterowie
Tristan - rycerz
Izolda jasnowłosa - jego kochanka, ale żona Marka
Izolda o białych dłoniach - żona Tristana
Marek - król Kornwalii, władca zamku - Tyntagielu
Rivalen - Ojciec Tristana
Blancheflor - Matka Tristana
Rohałt Dzierży Słowo- opiekun Tristana, marszałek dworu
Gorwenal - nauczyciel Tristana
Miejsce akcji
Jest ono zmienne, ale podstawowe i z najważniejszymi wydarzeniami są trzy
- Tyntagiel
- Kornwalia
- Irlandia
oraz Las moreński, w którym ukrywała się para kochanków
Tristan urodził się po śmierci swojego ojca, który zginął podczas bitwy. Blancheflor umarła zaraz po narodzeniu bohatera. Sierotą opiekował się Rohałt. On, to gdy dziecko ukończyło 7 rok życia, oddało je pod opiekę roztropnego nauczyciela Gorwenala. To on właśnie nauczył Tristana jeździć konno i władać mieczem. Oprócz całej sztuki rycerskiej wykształcił go muzycznie. Dzieje bohatera zaczynają się w momencie porwania i uprowadzenia na statek. Zostaje on jednak uwolniony i pozostawiony na pierwszym napotkanym lądzie. Tristan spotkał myśliwych, którzy nieumiejętnie oprawiali zdobycz. Rycerz nauczył ich sztuki dzielenia mięsa i zdejmowania skóry. W nagrodę łowczy zaprowadzili go przed oblicze swojego króla- Marka. I tak koło się zamyka ponieważ w tym samym zamku-Tyntagielu-wzięli ślub Rivalen i Blancheflor, która była zarazem siostrą Marka. Tristan nieświadomy więzów rodzinnych stał się przyjacielem władcy i jego najmężniejszym rycerzem. Tylko on miał odwagę pozwać na pojedynek Morchołta- wojownika mającego siłę 3 rycerzy. Po tej walce nasz zwycięski bohater zapadł na chorobę a jego rany okropnie śmierdziały. Dlatego postanowił, że na zbudowanej tratwie odbije od brzegu i umrze na morzu samotnie. Ze sobą wziął jedynie harfę aby dotrzymywała mu towarzystwa. Gdy błądził po morzu dźwięki instrumentu zostały usłyszane przez rybaków, którzy pomogli biednemu rycerzowi dostać się do słynnej czarodziejki -Izoldy jasnowłosej. Jej magiczne maści uzdrowiły rycerza, jednak gdy Izolda robiła mu masaż rozluźniający, on się uśmiechnął. Kobieta myślała, że to jej błąd spowodował uśmiech na twarzy nieznajomego. Postanowiła w nagrodę wyczyścić jego broń i zbroję. Jednak gdy wyjęła miecz z pochwy zauważyła wyszczerbienie. Skojarzyła je sobie z odłamkiem znalezionym u najdzielniejszego rycerza jej ojca. Ta ziemia na którą przybył Tristan okazała się ojczyzną jego pierwszego wroga. Izolda chciała zabić rycerza, jednak nie udało się jej tego dokonać. Bohater uciekł z wyspy i stawił się z powrotem na dworze króla Marka w Kornwalii. Wtedy to wyszła prawda o pochodzeniu Tristana. Tutaj kończy się jeden wątek a zaczyna drugi. Baronowie króla nie chcą, aby Marek pozostał bez potomka i nakazują mu szukać żony. Tristan przychyla się do ich prośby. Włos, który przyniosły Markowi jaskółki, był przyczyną wyruszenia bohatera w następną podróż w celu znalezienia żony dla Marka. Przybywa po raz kolejny spotkać się z Izoldą, aby ja porwać. Jego plan wychodzi jednak na jaw i rycerz załatwia wszystko poprzez starannie prowadzoną dyplomację. W przeddzień wyjazdu matka Izoldy daje jej służce- Brangien - napój miłosny. Podczas rejsu powrotnego Izolda nie chce widzieć swojego prześladowcy, który zabrał ją od rodzinnego domu i wiezie ją do swojego królestwa. Jednak, gdy statek zatrzymuje się przy lądzie, aby zabrać nowe zapasy, jakaś służebnica podaje napój miłosny, biorąc go za wino, dwóm kłócącym się ze sobą postaciom. Ci zakochują się w sobie o tego momentu bez pamięci. Przybywszy do zamku Tristan nie może powstrzymać Marka od poślubienia Izoldy, jednak spotyka się z nią potajemnie. Jego wrogowie (było ich trzech), baronowie, chcieli sprawić, aby ulubieniec króla popadł w niełaskę. Dlatego prosli Frocyna - karła, aby nakrył przy królu parę kochanków. Zmyślna Brangien mówi o wszystkim swojej pani a ta powtarza to Tristanowi. Król namawiany przez Frocyna wysyła rycerza z listem wiedząc, że przed wyjazdem będzie on chciał się spotkać z ukochaną i wyznać jej miłość. Bohater miał się spotkać z Izoldą w lesie koło zamku (coś w rodzaju sadu). Król wiedział o tym z doniesienia karła, który przez cały czas szpiegował Izoldę. Na szczęście Tristan i jego kochanka w porę zobaczyli króla i odegrali scenę, która upewniła króla w niewinności małżonki. Inną próbą nakrycia przez karła kochanków było rozsypanie mąki od pokoju króla (gdzie spał Tristan) aż do komnaty królowej. Rycerz jednak to spostrzegł i ominął pułapkę, jednak jego zraniona przez cierń noga zaczęła krwawić w momencie, gdy bohater przeskakiwał ślad mąki i tak został wykryty. Król bardzo się rozgniewał i kazał aresztować parę. Podczas sądu pada wyrok, że Tristan i królowa ma spłonąć na stosie. Tristan pragnie dostać się do kaplicy, aby się pomodlić. Jego prośba została spełniona, ale gdy tylko Tristan wszedł do kościoła uciekł strażom i skoczył z okna kaplicznego. Król, chcąc sobie to odbić na żonie oddaje ją w ręce trędowatych, aby umarła w cierpieniach. Tristan jednak odbija ukochaną i ucieka z nią w las moreński. Tam prowadzą życie bardzo niewygodne ale bardzo szczęśliwe. Ich wrogowie giną w tym czasie a to z ręki Tristan lub sprawą przypadku. Pewnego dnia ich kryjówkę odkrył Frocyni doniósł o tym królowi, który zaraz wyruszył, aby zabić siostrzeńca. Gdy jednak Marek zobaczył ich niewinnie śpiących obok siebie w ubraniach a rozdzielonych mieczem miłość wzmaga w nim uczucia do lubianego siostrzeńca. Zamienia miecz Tristana na swój a pierścień z ręki Izoldy na sygnet. Dlatego Tristan postanawia zwrócić żonę królowi a samemu odejść w pokoju. Tak też się stało. Tristan jednak nawet na obcej ziemi nie mógł zapomnieć o ukochanej i dlatego stoczył walkę ze smokiem, aby zdobyć magicznego psa i dzwonek. Pokonując jednak smoka jest zmuszony ożenić się z Izoldą o białych dłoniach i przyjąć połowę królestwa. Udało mu się uniknąć spełnienia tego drugiego warunku. Prowadzi tutaj żywot poczciwy ale tęskni za ukochaną. Postanawia odwiedzić jeszcze raz Izoldę Jasnowłosą, boi się jednak gniewu króla. Dlatego używa magicznej maści, która zmienia go nie do poznania tak przez nikogo niezidentyfikowany dostaje się do komnaty królowej, ta jednak nie rozpoznaje go od razu i wygania go za pomocą straży. Dopiero Brngien tłumaczy swojej pani, jaki błąd popełniła. Gdy Izolda słyszy pieśń słowika od razu rozpoznaje Tristana i rusza na spotkanie. Tam Tristan zapewniony o wierności ukochanej zmywa magiczną maść i ukazuje się taki jak dawniej. Po tym spotkaniu ucieka a jego żona przechodzi przez sąd z rozpalonym żelazem. Tristan przybywa z powrotem na wyspę do swojej małżonki i zapada na ciężką chorobę. Prosi więc przyjaciela, aby ten popłynął do Marka i prosił go w jego imieniu o ostatnie spotkanie z ukochaną. W razie niepowodzenia misji niech wpływając do portu wywiesi czarny żagiel. Tą rozmowę podsłuchała Izolda o białych dłoniach i gdy okręt przyjaciela zawija do portu okłamuje męża o kolorze żagla. Tristanumiera dowiedziawszy się o tym zaś jego kochanka zobaczywszy martwego rycerza również umiera. Marek przybył do nich i zabrał ich ciała do konwalii. Pochował ich blisko siebie. W nocy z grobu Tristana wyrósł głóg, który zanurzył się w grobie Izoldy. Ludzie miejscowi ucinali krzew, ale on po trzykroć odrastał. Król, dowiedziawszy się o cudzie zakazał ścinania głogu.