Style nauczania

Do podstawowych stylów nauczania zalicza się:
1. Styl zamknięty
określany także jako frontalny lub formalny. Polega na:
- wyraźnym określeniu bliższych i dalszych celów nauczania z naciskiem na cele operacyjne
- formułowaniu przez nauczyciela konkretnych zadań ukierunkowujących aktywność ucznia
- silnym nadzorowaniu aktywności ucznia
- ćwiczeniu nawyków
- dostarczaniu modeli i zachęcaniu do ich naśladowania

Jest to styl, w którym nauczyciel pełni rolę kierowniczą i występuje w roli eksperta, kontakty z uczniem cechuje dystans.

2. Styl ramowy
kładący nacisk na zindywidualizowane podejście do ucznia. Charakteryzuje go:
- przywiązywanie wagi do zrozumienia przez poszczególnych uczniów przekazywanych treści
- nacisk na wiedzę mającą odniesienie do doświadczeń praktycznych
- nawiązanie do koncepcji człowieka samorealizującego się A. Maslowa

W stylu tym nauczyciel pełni rolę wspomagającą ucznia w zdobywaniu wiedzy. w centrum uwagi znajdują się potrzeby i zainteresowania ucznia. Ważne jest odformalizowanie kontaktów i empatia.

3. Styl negocjacyjny
oparty na założeniu, że wiedza jest tworzona w procesie interakcji nauczyciel – uczeń. Główne cechy tego stylu to:
- traktowanie ucznia jako badacza korzystającego z wielości źródeł
- nastawienie na wzajemne słuchanie
- uczenie poprzez stawianie pytań i przedstawianie problemów

Rola nauczyciela polega tu na stwarzaniu swobodnej atmosfery sprzyjającej przyswajaniu wiedzy i pobudzaniu ucznia do krytycznego myślenia.

Przyjęcie przez nauczyciela stylu ramowego lub negocjacyjnego wymaga od niego zwiększenia wysiłku wkładanego w działania dydaktyczna, a także uznania ucznia za podmiot tych działań i równoprawnego partnera