Most to dobro ogółu, sprawy jednostki powinny się podporządkować spawom ogólnym

„Most to dobro ogółu, sprawy jednostki powinny się podporządkować spawom ogólnym”. Na podstawie fragmentu utworu Jerzego Szaniawskiego pt. „Most” postaram się rozważyć powyższy problem w niniejszej rozprawce.
Jednostkę reprezentuje tu mężczyzna w podeszłym wieku, który nie może pogodzić się z budową mostu, po której zmieniło się całe jego życie. Od momentu wybudowania mostu mężczyzna stracił pracę, nikt już nie korzystał z promu. Zajazd był coraz rzadziej odwiedzany przez podróżnych, którzy zawsze mogli się tu ogrzać, zjeść, przenocować. Konsekwencją tego był fakt, iż mężczyzna zbiedniał. Czuł się też mniej potrzebny, miał dużo mniejsze znaczenie niż wcześniej. Stał się ponury, przykry, zdziwaczał. Na domiar złego odeszła od niego żona. Po krótkim czasie dom rodzinny opuścił także syn.
Ogółem są tu ludzie korzystający z mostu. Niewątpliwie jest on dla nich dużym udogodnieniem. Nie muszą już czekać na przeprawę, tylko swobodnie pokonują rzekę. Postęp pozwolił im oszczędzić pieniądze, jak i czas.
Mężczyzna nazywa syna durniem, gdy ten deklamuje mu, iż most to postęp, że sprawy jednostki powinny się podporządkować sprawom ogólnym. Lecz czy słusznie? Ludzie często za własne niepowodzenia obwiniają przedmioty. Postęp jest naturalną koleją rzeczy. Most i tak by powstał, wcześniej czy później. Mężczyzna zamiast szukać winnego mógł wziąć się w garść i spróbować czegoś nowego. Mógłby znaleźć sposób, aby czym innym zachęcić przejezdnych do wstąpienia do zajazdu.
Do czego zmierzam? W sytuacji takiej jak ta jednostka powinna się podporządkować. Są jednak okoliczności, w których ogół nie ma swojej słuszności. Fakt, iż inni chcą np. skoczyć z urwiska, nie upoważnia nas do tego, aby robić to samo. Z reguły jednak podporządkowanie się sprawom ogółu ma pozytywne skutki.