Charakterystyka Rejenta Milczka.

„(…) Rejent Milczek;
Słodki, cichy, z kornym licem,
Ale z diabłem, z diabłem w duszy”
-tak opisuje swego sąsiada i zarazem największego wroga Maciej Raptusiewicz, zwany Cześnikiem w „Zemście” Aleksandra Fredry
Rejent to wdowiec w średnim wieku, samodzielnie wychowywujący swego jedynego syna Wacława. Milczek jest człowiekiem zamożnym, o czym świadczy chociażby fakt, iż należy do niego połowa zamku. Drobny, szczupły i niski szlachcic ubrany chodzi zazwyczaj w kontusz związany pasem. Emanuje z niego spokój- jego ruchy są powolne i opanowane, sposób wypowiadania się słodki i cichy. Można by było uznać go za bardzo religijnego, ponieważ często powołuje się na „wolę nieba”, ba, nawet sposób, w który trzyma ręce jest „modlitewny”. Jednakże w rzeczywistości ujmująca i spokojna osobowość Rejenta to tylko „przykrywka” dla jego prawdziwych zamierzeń. Charakter szlachcica jest bardziej złożony niż mogło by się wydawać…
Milczek jest bardzo inteligentny - pod maską udawanej pobożności, spokoju i opanowania, knuje swe intrygi, które pomagają mu w osiągnięciu różnych celów. Pragnie wbrew woli Wacława ożenić go z Podstoliną- kobietą, której syn nie kocha. Chce, aby tak się stało, ponieważ wydaje mu się, że to posunięcie zwiększy jego majątek.
Rejent, człowiek obłudny i fałszywy; swej nienawiści do Cześnika nie wyjawia publicznie, mówi nawet, iż jego pragnieniem jest zgoda z nim : "Mnie z Cześnikiem? O mój Boże! Któż jej więcej pragnąć może, niż ja, człowiek bogobojny?", a w rzeczywistości robi wszystko, aby do niej nie doszło… Jako człowiek ogromnie pamiętliwy z całej siły nienawidzi swojego sąsiada i ma mu za złe wszystkie awantury i kłótnie. Za wszelką cenę pragnie się na nim zemścić - próbuje przekupić mularzy, aby fałszywie zeznawali w sądzie na niekorzyść Raptusiewicza. Udaje mu się tego dokonać, ponieważ potrafi wykorzystać swą elokwencję oraz umiejętność ładnego wysławiania się do kierowania poczynaniami ludzi mniej inteligentnych i wykształconych od niego.
Milczek ma dziwny stosunek do pieniędzy. Nie należy do osób biednych, jednakże cały czas dąży do powiększenia swego majątku np. planuje ożenek Wacława z zamożną (w jego wyobrażeniu) Podstoliną. Choć jest bogaty, cechami charakteryzującymi go są skąpstwo i pazerność. Mularzom nie płaci za ich pracę, lecz zwyczajnie ich wyrzuca, co oprócz tych cech, dowodzi również jego nieuczciwości.
Rejent jest moim zdaniem postacią, która nie budzi sympatii u czytelników. Jest typem zakłamanego i fałszywego, ale także bezwzględnego człowieka - do wszystkiego dochodzi „po trupach”. Inni ludzie nie są dla niego ważni - szczęście własnego syna to dla niego nie wystarczający powód do zaprzestania swych intryg.
Uważam, że słowa Cześnika wypowiedziane pod adresem Milczka oddają w pełni jego charakter - na pozór bardzo łagodnego i spokojnego, ale przy lepszym poznaniu paskudnie przebiegłego i dwulicowego. I mimo, że zmuszony okolicznościami wyraża w końcu zgodę na ślub Wacława z Klarą oraz godzi się z Cześnikiem myślę o szczerości jego intencji z powątpiewaniem. „Tak jest - zgoda, a Bóg wtedy rękę poda” – czy naprawdę na tym zależy staremu Rejentowi?....