Czy Stasia Bozowska może być wzorem dla współczesnej młodzieży?

Odpowiedź na to pytanie wydaje się bardzo prosta, TAK lub NIE. Dorośli na pewno już po kilku chwilach potrafili by odpowiedzieć na to pytanie. Jednak ja mam poważny problem z udzieleniem na nie odpowiedzi. Być może nie jestem tak doświadczony jak oni, może wpływ na ich opinie ma wiek, a może to mój wiek dojrzewania każe mi się sprzeciwić ich opinii. Jeżeli poprosiłbym dojrzałego człowieka o odpowiedź na pytanie, odpowiedziałby mi na pewno, iż powinniśmy czerpać przykład ze Stasi Bozowskiej. Moje zdanie jest zgoła odmienne, choć nie jest ono jednoznaczne. W mojej pracy postaram się udowodnić, iż współczesna młodzież nie jest pozbawiona ideałów i wyższych celi.
Nasuwa się wiec pytanie: jaka jest współczesna młodzież? O współczesnej młodzieży krąży dziwny i chyba przesadzony stereotyp. Według dorosłych jesteśmy: bardzo zarozumiali, pewni siebie, powierzchowni, przekonani o swoich racjach. Jednak czy jesteśmy tacy naprawdę ? Moim zdaniem nie. Znam wiele osób, które kierują się wyższymi wartościami, nie skupiają się na sobie, myślą o innych. Tak naprawdę jesteśmy bardzo nieśmiali i wstydzimy się mówić o swoich marzeniach, autorytetach itp. Może to dlatego jesteśmy źle odbierani przez dorosłych i chyba to my sami stworzyliśmy taki stereotyp.
Niedawno czytałem książkę Stefana Żeromskiego pt. „Siłaczka”. Głównym bohaterem jest w niej Paweł Obarecki – lekarz, który postanowił szerzyć oświatę medyczną wśród zacofanej ludności wiejskiej. Po kilku latach, lekarz poznaje w chorej swoją przyjaciółkę, która dażył dawniej uczuciem. Niestety jest chora na tyfusa i umiera. Była biedną nauczycielką, uczącą w wiejskiej szkole. Jest ona typowym przykładem człowieka altruisty. Robiła wszystko dla innych nie myśląc o sobie. Czy powinniśmy czerpać z niej przykład? Czasy radykalnie się zmieniły w związku z czym potrzeby ludzi także. Dzisiaj nikt by się tak nie poświecił jak Stasia Bozowska. Powinniśmy myśleć o innych, ale nie możemy zapominać o sobie. Według mnie Stasia odniosła moralny sukces kosztem siebie samej. W pewnym sensie Stasia popadła w pewna obsesję, która polegała na myśleniu tylko o innych, co w skutku doprowadziło do jej śmierci. Powinniśmy pomagać ludziom ale nie kosztem siebie. Stasia posiadała wiele cech, których powinniśmy się od niej nauczyć np. wytrwałość w dążeniu do celu, nie zwracanie uwagi na opinie innych...
Czymże jest to, co ustaliliśmy do tej pory? Stasia Bozowska poświęciła się dla innych, zapominając o własnych potrzebach. Posiada ona wiele cech, których powinniśmy się nauczyć. (Mam nadzieje, że są to cechy zakorzenione w nas już od dawna).
Moim zdaniem każdy z nas jest inny, inaczej postępuje i sam wie co powinien w sobie zmienić. Powinniśmy mieć swój autorytet, jednak nie czerpmy z niego wiernego przykładu. Uczmy się na swoich błędach, słuchajmy opinii innych. Pozwoli nam to wyrosnąć na normalnych, wrażliwych i umiejących kochać ludzi.
I oto po tylu rozmyślaniach doszedłem wreszcie do pytania: co napisać w zakończeniu? Wniosek przeprowadzonych analiz? Odczucia na temat własnej pisaniny? Napisze po prostu, że to co w danej sprawie miałem do napisania – napisałem.