Opis miejsca, do którego chętnie powracam.

Uwielbiam jeździć do mojego drugiego domu w górach, szczególnie w zimie. Najbardziej w nim lubię mój duży, przytulny pokój, który jest położony wysoko na strychu.
Wchodząc do niego przez szklane drzwi, od razu rzuca się w oczy ogromne, drewniane okno. Przez nie widać iglaste drzewa, pokryte białym, puszystym śniegiem, które przy lekkim lub silnym podmuchu wiatru, wyginają się w najróżniejszych kierunkach. W nocy okno lekko przysłania ciemna zasłona, by jasny blask księżyca mnie nie obudził. Każda ze ścian jest pomalowana na inny kolor: jedna na niebiesko, druga na zielono, trzecia na czerwono i ostatnia na żółto. Gdy mam ochotę rozmyślać, kładę się na dużym, wygodnym łóżku i spoglądam przez zawsze czyste okno, patrząc, jak prószy i opada na parapet biały śnieg. Lubię też siedzieć na miękkim fotelu i po prostu słuchać bardzo głośno muzykę. W moim pokoju nie mogło zabraknąć także komputera, przy którym relaksuję się dość często. Na parapecie poustawiane są różnego rodzaju pamiątki, a na podłodze stoją w doniczkach dwa ładne kwiatki, o które stale dbam.
Lubię powracać do wielu miejsc, lecz najbardziej do właśnie tego pokoju w górach.