Streszczenie Dziejów Triastiana i Izoldy.

Dzieje Triastiana i Izoldy.


Mit o Tristianie i Izoldzie krążył początkowo w tradycji ustnej. Najstarsze znane fragmenty pochodzą z dwunastowiecznych wierszowanych poematów oraz trzynastowiecznej redakcji prozaicznej, która wykorzystuje jakąś pierwotną wersję tej miłosnej opowieści.
Izolda była królową ziemi irlandzkiej. Zmuszona była wyjść za mąż za króla Marka z Kornwalii. Matka Izoldy przygotowawszy napój wiecznej miłości kazała Brangien, opiekunce Izoldy, podać przyszłym małżonkom napój w noc weselną.
Izolda zmierzała z rycerzami do Kornwalii, gdzie miała zostać małżonką Marka.
Triastian był lennikiem, wasalem Izoldy. Na statku, pewnego spokojnego dnia, Izolda i Triastian napili się wina. Po pewnym czasie okazało się, że to nie wino, lecz napój miłosny.
Po wypiciu napoju obydwoje pożądli siebie. Niestety życie razem królowej Izoldy i wasala Triastiana było niemożliwe. Izolda, przyszła królowa Kornwalii musiała wyjść za króla Marka. Izolda i Trastian do końca będą się miłowali wszystkimi zmysłami i wszystkimi myślami na zawsze, przez całe życie i po śmierci.
Historia niepełnej miłości kończy się tragicznie. Triastian, wygnany z kraju, żeni się z Izoldą o Białych Dłoniach, ale wciąż nie zapomina o swojej ojczyźnie i pozostawionej tam kochance. Ranny w walce pragnie przed śmiercią ostatni raz ujrzeć kobietę i wysyła przyjaciela, aby ją przywiózł. Zazdrosna Izolda o Białych Dłoniach oszukuje Triastiana i powiadamia go, że ukochana nie przybędzie. On umiera z rozpaczy i smutku. Kochanka zastawszy martwego Triastiana, również umiera.
Niespełna miłość na ziemi, triumfuje po śmierci. Z ich grobowców wyrastają głogi, których gałązki, mimo iż są kilkakrotnie wycinane, ciągle odrastają i splatają się ze sobą.