Analizując fragment „człowiek w meloniku” i odwołując się do całej powieści Zofii Nałkowskiej napisz w jaki sposób Zenon Ziembiewicz rezygnuje ze swoich ideałów i staje się konformistą.

Zofia Nałkowska w swojej powieści „Granica” ukazuje nam życie człowieka uciekającego od swoich własnych ideałów. Zenon nie pozostaję wierny swoim pierwotnym ideałom zrzekając się ich na rzecz innych wartości. Można go określić jako człowieka źle rozumiejącego kompromis na który się godzi.
Aby zrozumieć dobrze postać Zenona trzeba zacząć jego historię opowiadać od samego początku. I tak Zenon urodził się w Boleborzy. Był on synem Waleriana i Żanety Ziembiewiczów. Stary Ziembiewicz, który stał się zarządcą folwarku oddawał się dwóm pasjom: polowaniu oraz zaspokajaniu swoich potrzeba erotycznych. Należy tutaj również wspomnieć o tym iż owe kobiety, z którymi Walerian zdradzał żonę były mu potykane przez nią samą. W takim właśnie domu wychowywał się Zenon i już wtedy podjął jedno z decyzji które chciał wprowadzić w życie. A mianowicie Zenon chciał być wierny swojej żonie. Jak wiemy nie wyszło mu to bo gdy na jego drodze pojawia się piękna Justyna wprost nie sposób było się oprzeć. I tak wtedy jeszcze zaręczony Elżbietą Zenon dopuszcza się zdrady. Dlaczego to zrobił? Ciężko jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Przecież tak pragnął nie być takim samym człowiekiem jak ojciec, a jednak nawet nie próbuje się powstrzymać. Biorąc pod uwagę jego zachowanie można powiedzieć, że zrezygnował z młodzieńczych ideałów na rzecz wygody i przyjemności, głównie przyjemności.
Pomiędzy zaręczynami z Elżbietą a opuszczeniem domu Zenon rezygnuje też z innych ideałów. I tak na ten przykład gdy rodzice Zenona nie mają funduszy na jego wykształcenie, by opłacić swe studia podejmuje on pracę u Czechlińskiego. Zaczyna pisać artykuły, świadomie przemilczając drażliwe kwestie i zaprzeczając własnym poglądom. Za pieniądze godzi się wykonywać polecenia ludzi bogatych. Podobnie dzieję się gdy Zenon dostaję propozycję pracy jako redaktor czasopisma „Niwa” pozwala sobie na liczne manipulacje z gazecie. Już samo zdobycie pracy opierało się nie tyle na zdolnościach, które nasz bohater zapewne posiadał, ile na układach towarzyskich. W podobny sposób udaję się młodemu Ziembiewiczowi zdobyć posadę prezydenta miasta. Będąc na tym stanowisku próbuje pomagać bezrobotnym. Zatrudnia ich przy budowie domów, organizuje pijalnię mleka dla biednych dzieci, ale prace te zostają przerwane z powodu polityki oszczędnościowej rządu. Decyzji tej nie podejmuje on sam, a nawet nie zgadza się z nią, ale mimo wszystko nie podejmuje żadnych kroków alby ją zmienić. Ziembiewicz staję się marionetką w rękach ludzi wyżej postawionych. Na rzecz wysokich zysków materialnych udaje mu się nawet nie myśleć o ubóstwie społeczeństwa.
Próbą dla Zenona był strajk do jakiego doszło po zamknięciu huty Hettnera. W scenie ucieczki jego postać odbija się w szybach okien urzędu stwarzając wrażenie, że prezydent przewodzi protestowi. Niestety jest to tylko złudzenie tak naprawdę w obawie o własne zdrowie ucieka w popłochu. Odbycie to można porównać do młodego Ziembiewicza, a raczej do jego wyobrażeń z tego okresu o nim samym, bo przecież kiedyś chciał on dowodzić ludźmi. Tutaj dokładnie widać jak fałszywe były złudzenia Zenona, fałszywe jak to odbycie w szybie, bo prawdę mówiąc to nie rozpaczał on gdy musiał rezygnować z własnych ideałów. Można nawet wyraźnie zauważyć, że rezygnowanie z nich w zamian za dobra materialne przychodzi mu z dużą łatwością.
I choć jego życie przepełnione jest luksusami. Bywa on na ważnych balach, jada z „śmietanką towarzystwa”, jego żonie, synowi oraz matce niczego nie brakuje oraz mieszka w pięknym domu gdzie posiłki są przygotowywane przez służbę to traci on swoje człowieczeństwo. Staję się bezmyślna marionetką w rękach wpływowych ludzi nie ma własnego zdania, a nawet jeśli czasem mu się coś zdaję to woli zrezygnować z walki na rzecz innych korzyści.