Interpretacja obrazu „Biedny rybak” Pierre'a Puvisa de Chavannesa.

Francuski malarz Chavannes, jest autorem słynnego obrazu pod tytułem „Biedny rybak”. Artysta przelewał na płótno monumentalne sceny o charakterze religijnym, jak również mitologicznym. Utrzymywał je (podobnie jak obraz „Biedny rybak”) w przytłumionej, bladej kolorystyce. Jego prace są pełne alegorycznych i symbolicznych znaczeń. Obraz „Biedny Rybak” znakomicie odzwierciedla twórczość malarza.

Kolorystyka obrazu na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie bardzo ograniczonej. Jednak po dłuższej obserwacji dochodzi się do wniosku, że barwy te są celowo dobrane w bladych, ponurych odcieniach, co wprawia w specyficzny nastrój, doskonały dla oddania znaczenia dzieła. Rybak i jego żona przedstawieni są właśnie w takich kolorach. Ich doświadczenia i ciężkie życie odzwierciedlają stare, powyciągane ubrania. Jedynym jaskrawym elementem obrazu jest wizerunek dziecka okrytego czerwoną płachtą. Moim zdaniem symbolizuje to nadzieję ,bądź rodzicielską potrzebę stworzenia dla niego lepszego jutra.

Na pierwszym planie widoczna jest łódź, z której tytułowy rybak usiłuje złowić ryby. Już przy pierwszym spojrzeniu na postawę tego człowieka, widoczne jest jego niepowodzenie życiowe (sugeruje to również jego określenie w tytule – „biedny”). Postać jest wychudzona, a odzież którą nosi zniszczona. Jego spuszczona głowa i skrzyżowane ręce uwidaczniają modlitwę. Jest pełen pokory, prosi Boga jedynie o podstawowe rzeczy potrzebne do egzystencji jego rodziny. Pomimo bardzo trudnej sytuacji ufa Bogu i nie stara się podważać jego decyzji, z pokorą znosi swój los. Idealnym dopełnieniem postaci pokrzywdzonego człowieka jest jego wyraz twarzy, przypominający frasobliwego Chrystusa.
Rybak stara się odnaleźć pomoc w morzu, traktuje je jak swoją matkę. Z francuskiego „la mere”, to zarówno morze jak i matka (różnią się pisownią). Chavannes był Francuzem i bardzo prawdopodobne jest to ,że mógł wykorzystać wieloznaczność tych słów.

Na drugim planie znajdują się prawdopodobnie żona rybaka i jego dziecko, które wygląda na bardzo chore. Podkreśla to jego nienaturalna pozycja oraz symbolizująca cierpienie czerwona płachta, częściowo je okrywająca. Matka dla zaspokojenia potrzeb dziecka, rozpaczliwie zbiera korzonki lub inne rośliny.

Krajobraz również nie zwiastuje niczego dobrego. Widoczna jest tylko szara woda i bezludne brzegi. Nawet w kwiatach i roślinach widocznych na obrazie nie ma zbyt wiele życia. Jedyny symbol, który mógłby zapowiadać nadejście czegoś dobrego ,to jaskrawa postać dziecka.
Obraz nasycony jest tajemniczym cierpieniem i znikomą nadzieją. Mdłe barwy potęgują niepokój, a zawarta symbolika napawa jeszcze większą zadumą nad nim. Dłuższa kontemplacja obrazu zmusza widza do głębokich przemyśleń, a nawet modlitwy.