Zmiany rozwoju demograficznego w Polsce powojennej można podzielić na pewne etapy:
Lata bezpośrednio po II wojnie światowej były latami wysokiego przyrostu naturalnego na skutek szybkiego wzrostu liczby urodzeń tzw. Przyrost kompensacyjny związany z poprawą warunków życia ludności po II wojnie światowej oraz z naturalnymi dążeniami populacji do odbudowy strat wojennych – powojenny wyż demograficzny (kulminacja w 1956 roku).
Niż demograficzny lat 60-tych (kulminacja w 1969 roku) spowodowany wchodzeniem w wiek zawierania małżeństw nielicznych roczników czasów wojny.
Wyż demograficzny lat 70-tych (kulminacja w 1976 roku) tzw. Echo wyżu powojennego, gdy roczniki wyżu powojennego wchodziły w wiek zawierania małżeństw.
Niż demograficzny lat 80-tych przyrost naturalny obniżył się w wyniku wchodzenia w wiek dojrzały roczników niżowych lat 60-tych.
W roku 1999 przyrost naturalny miał wartość ujemną, tzn. była większa liczba zgonów niż liczba urodzin (jedynie 380 tys. Urodzeń) najmniej od okresu II wojny światowej.
Najniższy przyrost naturalny w Polsce występuje na obszarach silnie zurbanizowanych i uprzemysłowionych.
Jest to spowodowane:
- większą aktywnością i wzrostem aspiracji zawodowych kobiet
- trudnościami bytowymi ludności miejskiej
- zmianą modelu rodziny
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Czas czytania: 1 minuta
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.