Media w edukacji

„Odjazdowe kreskówki dla niegrzecznych dzieci” wg Dobrochna Dubert

Rozdział tej wspólnej pracy naukowej, poświecony jest wpływowi jaki wywiera film animowany na dziecko. Wybrałam go, gdyż interesuje mnie problem destrukcyjnej działalności bajek na psychikę młodego człowieka.
Praca ta porusza kwestie dotyczące przemocy w filmach animowanych. Próbuje odpowiedzieć na takie pytania jak: czy film animowany przeznaczony jest dla widza dorosłego czy też dziecka?; czy wszystkie bajki powinny być udostępnione bez ograniczeń młodemu widzowi? oraz czy rzeczywistość zawarta w świecie bajek może wpłynąć destrukcyjnie na psychikę dziecka?. Praca ta dotyka również problemu jakości bajek. Chodzi tu o kolorystykę animacji jak i estetykę filmu. Dzisiejsze bajki charakteryzują się według autorki dużą ruchliwością, ekspresyjnością rysunku jak i różnorodnością kontrastujących barw. Efekty dźwiękowe są głośne oraz liczne, często przesadzone. Natomiast dialogi są proste, mówione podniesionym głosem a zarazem wulgarne.
Autorka pracy zwróciła uwagę na zachowanie dzieci, które przez oglądanie bajek z dużą dozą agresji w późniejszym okresie swego życia przejawiają przemoc. Uważa ona także, że telewizja musi znajdować się pod kontrolą rodziców. Nie może ona spełniać roli elektronicznej niańki ani wyręczać rodziców w wychowaniu, jedynie mądrze dawkowana może je wspierać.
Uważam, że autorka ma racje, ponieważ współczesne bajki przepełnione są agresją, brutalnością oraz wulgaryzmami. Nie pomagają one w kształceniu pozytywnych zachowań u dzieci, nie posiadają morałów wręcz przeciwnie uczą nietolerancji, znieczulicy na akty przemocy jak również wyzwalają agresję. Celem pierwszych bajek było ukazanie różnicy między dobrem a złem. Natomiast współczesnym autorom kreskówek nie chodzi o przekazywanie umoralniających treści tylko o powiększenie zysków i zebranie jak największej widowni przed telewizorem, dlatego w dużej mierze filmy animowane maja charakter destruktywny na dzieci i mijają się z pierwotnym nadanym im celem.