Adam Mickiewicz "Niepewność"

Tytuł wiersza mówi o uczuciu, którego podmiot liryczny nie jest pewien. Nie potrafi zadecydować, czy to przyjaźń, czy miłość. Choć tak naprawdę to miłość. Zadając sobie pytania, podmiot liryczny utwierdza się jednak w swym uczuciu. Wiersz ten jest przykładem liryki bezpośredniej, wyraża stan psychiczny podmiotu, jego wątpliwości i niepewność, nieśmiałość i miłość. Podmiotem lirycznym wiersza jest mężczyzna, który nie potrafi określić do końca swoich uczuć do kobiety. Gdy jej nie widzi, nie tęskni; nie szaleje z radości, kiedy ona jest przy nim. Ale kiedy długo nie ma jej przy nim, czegoś mu brakuje. I zadaje sobie wtedy pytanie: "Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?". Ten wiersz to przykład liryki miłosnej. Monolog podmiotu ma formę piosenki. Powtarzające się po każdej zwrotce pytanie to jakby refren. Zastosowane antytezy i powtórzenia mają na celu stworzenie rytmiczności wiersza i podkreślenie uczucia miłości.

W wierszu poeta zastosował rymy żeńskie. W tym utworze spełniają one przede wszystkim funkcję instrumentacyjną- kształtują foniczną postać wiersza.