Od Egiptu do Renesansu

Egipcjanie używali pisma hieroglifowego – pisma obrazkowego.
Pisali hieroglifami na ścianach świątyń i grobowców.
Najbardziej uczonymi ludźmi w starożytnym Egipcie byli kapłani.
Przekazywali różne tajemnice z pokolenia na pokolenie nie dzieląc się z nikim niepowołanym.
Potrafili przepowiadać przyszłość z gwiazd.
Dzięki ogromnej wiedzy astronomicznej potrafili obliczyć kiedy nastąpi wylew Nilu, zaćmienie Słońca lub Księżyca, umieli wyznaczać kierunki świata w nocy i w dzień. Ułożyli też kalendarz ( tydzień miał 10 dni a dopiero po 9 dniach odpoczywano. Kapłani udzielali rad dowódcom w jaki sposób mają stoczyć wojnę, której brało np.6000 piechurów i 1000 rydwanów.
Byli oni tak że dobrymi inżynierami: budowali grobowce, piramidy, i kanały nawadniające. Znali też rozmaite choroby, którym zapobiegali zaklęciami, a jak to nie pomogło używali lekarstw. Kapłani uczyli się anatomii co pomogło im leczyć ludzi.

Podsumując ten tekst można stwierdzić że Kapłani byli najmądrzejszymi ludźmi w Starożytnym Egipcie.

Edukacja w Starożytnej Grecji:


W Atenach działali Sofiści którzy za pieniądze przekazywali ludziom wiedzę z różnych
dziedzin.
Na agorze w Atenach można było spotkać ulicznego nauczyciela o imieniu Sokrates.
Różnił się od Sofistów tym że uczył za darmo.
Inna była też jego nauka, ponieważ Sofiści uważali że nie ma niesłusznych poglądów.
Sokrates wierzył że istnieje najwyższa prawda a człowiek, który jej poszukuje staje się
lepszy. O jego nauce dowiadujemy się z notatek uczniów, bo on sam niczego po sobie
nie pozostawił. Uważany jest za jednego z trzech największych filozofów. Dwaj
Pozostali to: Platon i Arystoteles. Obydwaj byli założycielami szkół filozoficznych.
Szkołę platońską nazwano Akademią a szkołę Arystotelesa nazwano Liceum.


Edukacja w Średniowieczu:

XII i XIII wiek to znaczny rozwój oświaty,
W Średniowieczu powstały pierwsze europejskie uniwersytety w
Bolonii, Paryżu, Oksfordzie, Cambridge i Padwie.
A później w Paryżu i w Krakowie.
Uczono tam studentów teologii, filozofii, medycyny i prawa.
Wykładano tam też sztuki wyzwolone: gramatykę, retorykę, dialektykę, arytmetykę, geometrię, astronomię oraz muzykę. Powstały też szkoły miejskie i katedralne.
W szkołach parafialnych uczono podstaw czytania i prostych rachunków.
Wiedzę szerzyli tak że wędrujący po kraju kaznodzieje franciszkańscy i dominikańscy.
Uczono sztuki czytania i pisania po łacinie, a tak że gramatyki, i muzyki arytmetyki, geometrii i astronomii. Taka zaś była myśl przewodnia tego programu:
( gramatyka uczy mówić, dialektyka uczy prawdy, retoryka rozporządza słowami, muzyka śpiewa, arytmetyka liczy, geometria waży, astronomia czci gwiazdy.
Kancelarie książęce wydawały coraz to więcej dokumentów, co wpłynęło na znaczne uproszczenie sztuki pisania, już nie tak ozdobnej jak kiedyś.
Rozwijała się tak że twórczość literacka, w tedy zapewne powstała polska pieśń (Bogurodzica). Szczególne miejsce w ówczesnym dziejopisarstwie zajmuję ( Kronika polska ) Wincentego Kadłubka. Jej autor, późniejszy biskup Krakowski, poświęcił się – jak sam mówił – „ Służbie języka’’, która zmusza aby „ wiedzą nabytą dzielić się z innymi’’
jego dzieło doskonałością formy dorównywało najlepszym utworom kultury łacińskiej i odwoływało się do światłych umysłów epoki a także do starożytnych mędrców.


Edukacja w Epoce Renesansu:

Renesans inaczej nazywano Odrodzeniem.
Twórcy renesansu nie chcieli tego co gotyckie twierdząc że prawdziwe piękno stworzyli starożytni Grecy i Rzymianie. Postanowili przywrócić starożytne wzory i budowle.
Przedstawicielami Renesansu byli: Leonardo da Vinci, Michał Anioł I Rafael Santi.
W XVI i XVII wieku dokonano wielkich odkryć geograficznych.
Skonstruowano nowe i dokładniejsze przyrządy do obserwacji nieba i gwiazd.
Zaczęto też badać tajniki ludzkiego ciała, np. przeprowadzano sekcję zwłok..
Uczeni starali Się odkryć prawa rządzące światem – kosmosem i przyrodą.
Odkrycia naukowe zawdzięczamy zastosowaniu nowych metod poznawania świata a przede wszystkim sprawdzaniu prawdziwości teorii za pomocą eksperymentów i obserwacji.
Polski Astronom Mikołaj Kopernik dokonał przełomu w astronomii – stwierdził, że Ziemia wraz z innymi planetami krąży wokół Słońca, a nie odwrotnie.
W Epoce Renesansu stworzono też wiele wynalazków takich jak:
Termometr, barometr, teleskop, mikroskop, które umożliwiły lepsze poznanie świata.