Wewnętrzne rozterki,konflikty w życiu poznanych bohaterów romantycznych

Romantyzm to nurt ideowy, umysłowy i literacki. Zapoczątkowała go Wielka Rewolucja Francuska a w Polsce I tomik ballad i romansów Adama Mickiewicza wydany w 1822r. Występował on głównie w Europie, ale również w niektórych krajach Ameryki. Romantyzm wykształcił specyficznego bohatera, który był jednostką zbuntowaną, samotną i uczuciową . Powstało dwóch bohaterów ,werterowski i byroniczny. Byli oni do siebie podobni , ale również wiele ich różniło.

Bohater werterowski został stworzony przez J.Geothego w jego dziele pt.’ „Cierpienia młodego Wertera” . Tytułowy bohater, który po dziwnym romansie postanawia wyjechać. Jest marzycielem nie zgadzającym się z otaczającym go światem. Krytykuje istniejący porządek społeczny ,jednak nic nie robi, aby go polepszyć. Jest za słaby psychicznie. Jego rola ogranicza się tylko do mówienia, nie robi nic ,aby wprowadzić w życie swoje poglądy. Po pewnym czasie Werter poznaje Lottę i zakochuje się w niej bez pamięci. Jest to miłość tak silna, że mimo tego, iż jego wybranka jest zaręczona, często ją odwiedza . Nie zaprzestaje wizyt nawet wtedy, kiedy wraca Albert-narzeczony Lotty. Werter nie zważa na nic. Nie obchodzi go że Albert zabronił mu przychodzić, nie interesuje się tym, że Lotta zamierza dotrzymać złożonej obietnicy i wyjść za swojego narzeczonego. Mimo tego wszystkiego Werter angażuje się coraz bardziej w ten związek dwóch dusz choć z góry wie ,że jego los w tej sprawie jest przesądzony. Jest człowiekiem za słabym aby walczyć o swą ukochaną kobietę. Poddaje się bez walki, choć Lotta darzy go czymś więcej niż tylko przyjaznią. Werter popada z jednej skrajności w drugą, z euforii w rozpacz , z radości w smutek. Alberta z jednej strony ceni jako przyjaciela , ale z drugiej myśli o jego śmierci jako rywala. Werter często zastanawia się nad samobójstwem, nie widzi sensu swojego życia. Nie może pokonać uczucia , które stało się destrukcyjne , i które w końcu doprowadziło go do śmierci.

Drugim wzorcem powstałym w okresie romantyzmu jest bohater byroniczny, który został stworzony w dziele G.Byrona pt „Giaur”. Taka jednostkę określano mianem tajemniczego zbrodniarza o wrażliwym sumieniu. Jest człowiekiem zbuntowanym przeciw światu, lecz w przeciwieństwie do Wertera potrafi walczyć. Gdy dowiaduje się o śmierci swojej ukochanej Leili postanawia wziąć sprawiedliwość we własne ręce-zabija mordercę swojej ukochanej. Popełniając to morderstwo zrywa ze wszystkimi zasadami moralnymi . Lecz ani zemsta na Hassanie ani zamknięcie się w klasztorze nie pomaga mu, ponieważ nie jest człowiekiem pozbawionym sumienia . Jednak z drugiej strony nawet w obliczu śmierci na spowiedzi nie żałuje swych czynów. Mówi, że jeżeli mógłby żyć raz jeszcze , postąpiłby tak samo.
Kolejną postacią wykreowaną przez romantyzm jest bohater wallenrodyczny. Jego pierwowzór stanowi Konrad Wallenrod w powieści A .Mickiewicza . Jest to człowiek rozdarty wewnętrznie, ponieważ musi wybrać między miłością do kobiety a miłością do ojczyzny. Prowadzi dostatnie życie z Aldoną, jednak nie może być z nią szczęśliwy , gdyż widzi jak Litwa upada „nie zaznał szczęścia w domu, bo go nie było w ojczyznie”. Wybiera miłość do ojczyzny wiedząc, że przekreśli to jego życie rodzinne. Drugim jego dylematem jest wybór między etyką rycerska a walką poprzez podstęp i zdradę. Musi wyrzec się swoich zasad i idei (honorowość, szlachetność i uczciwość) ,ponieważ wie, że jest to jedyna droga do zwycięstwa. Mimo ciągłych wyborów w głębi duszy na zawsze pozostaje średniowiecznym rycerzem. Popełnia samobójstwo, bo jego trudne wybory były dla niego destrukcyjne: nie mógł być z Aldoną, nie mógł walczyć honorowo, stracił możliwość uczuciowego i szlachetnego życia. Wygrał to o co walczył, lecz przegrał swoje własne życie.
Wszyscy ci bohaterowie musieli dokonywać w życiu ciągłych wyborów. W ich duszy i sercu cały czas trwała walka między dobrem a złem. Łączyło ich jedno-nieszczęśliwa miłość do kobiety-jednej na całe życie, która przyczyniła się do ich zguby. Jednak wyrzuty sumienia nie pozwoliły im żyć normalnie i doprowadziły ich do śmierci.

Taki styl bycia ,ukazany w cierpieniach młodego Wertera udzielił się wielu młodym ludziom, którzy utożsamiali się z tytułowym bohaterem. Po ukazaniu się tego dzieła nastąpiła wielka fala samobójstw.