Średniowieczne wzorce osobowe

ASCETA
- żyje w ubóstwie
- przyjmuje pogardę i cierpienie z pokorą
- ucieka od sławy, rozgłosu
- modli się do Boga
- umartwia swoją duszę i ciało
- anonimowość
- pokora

Św. ALEKSY
Rozdał swój majątek i ruszył na wędrówkę po świecie. Cały czas spędzał na modlitwie, żebrał, inni ludzie go nie obchodzili. Chodziło mu o całkowitą anonimowość. Chciał aby nikt go nie znał i mógł całkowicie poświęcić się Bogu. Został uznany za świętego (Maryja zeszła z ołtarza i kazała klucznikowi wpuścić go do kościoła). Ponownie wyrzekł się sławy i powrócił do rodzinnego miasta i zamieszkał na schodach własnego domu. Po jego śmierci wszystkie dzwony w Rzymie zabiły.

ŚWIĘTY
Św. FRANCISZEK - w Asyżu założył zakon franciszkanów. Rozdał swój majątek. Wędrował po kraju wygłaszając kazania, które nawoływały do miłości do bliźniego.

RYCERZ ŚREDNIOWIECZNY
- bogobojny
- odważny
- zawsze dotrzymywać słowa
- dbać o honor i sławę
- patriota
- uwielbienie Boga i poświęcenie dla obrony wiary
- wzorzec dydaktyczny
- zyskiwał władzę, stawał się godnym szacunku
- propagował postawę wygodną kościołowi
- kościół akceptował rycerzy, bowiem w nich upatrywał szerzenie chrześcijaństwa

WŁADCA DOSKONAŁY
- troszczy się o kraj i o poddanych
- dobry rycerz
- dobry chrześcijanin (miłosierny)
- sprawiedliwy i wyrozumiały
- bronił granic
- szybkość podejmowania trudnych decyzji
- dobro ogółu przedkłada nad dobro własne

Przyczyny wykreowania takich wzorców osobowych
- kościół zyskiwał władzę i wzbogacał się (bogaci ludzie, chcąc zostać ascetami często oddawali swój majątek kościołowi)
- życie doczesne jest chwilowym, krótkim etapem życia ducha
- upokorzenie szło w parze ze zbawieniem