Omów zachowania ludzi zagrożonych śmiertelnym niebezpieczeństwem, odwołując się do „Dżumy” Alberta Camusa

Akcja powieści rozgrywa się w Oranie. Jest to miasto, w którym żyje się bardzo schematycznie, monotonnie. Ludzie zajmują się swoimi interesami i rozrywką. I nagle pojawia się coś niezwykłego, co wybija mieszkańców z monotonii – epidemia dżumy. Ludzie panikują, zaczynają się modlić, szukają ucieczki. W końcu choroba staje się częścią ich życia. Przyzwyczają się do tego i znów padają w rutynę.

Na tym tle wyróżnia się kilku bohaterów, którzy usiłują nie poddać się złu. Łączy ich działanie przeciw dżumie. Dżuma wywołuje sprzeciw, rodzi bunt. Człowiek musi wybierać – człowiek rozumny wybiera walkę ze złem. Traktuje to jako obowiązek, odpowiedzialność, uczciwość, a nie jako bohaterstwo.

Doktor Bernard Rieux

-pochodzi z biednej rodziny
-jest lekarzem w miejskim szpitalu w Oranie
-przyjmuje swych pacjentów we własnym gabinecie, odwiedza ich w domu
-przed wybuchem epidemii wywozi chorą żonę z Oranu do sanatorium
-w chwili wybuchu epidemii nie ma wątpliwości, że powinien pomóc innym
-nie jest obojętny w momencie, gdy w mieście dzieje się coś złego:
-martwe szczury na ulicy
-rzetelnie wykonuje swój zawód
-radzi się z dr Castela
-swój zawód traktuje jak misję
-współorganizator spotkania rady miasta
-człowiek czynu:
-podczas trwania dżumy pracuje przez ok. 20 godzin na dobę
-dogląda chorych w:
-szpitalach
-miejscach odosobnienia i kwarantanny
-domach
-tworzy szpitale (szkoła, przedszkole)
-wyznacza miejsca kwarantanny
-nadzoruje miejsca nad serum
-angażuje mieszkańców do pomocy chorym („oddziały sanitarne”)
-pomagają chorym
-zawożą chorych do szpitala
-zawożą osoby zdrowe do miejsca kwarantanny
pomagają przy grzebaniu zwłok
nie traci nadziei do końca, nie zamartwia się
-jego wiara, aktywność udziela się innym (Rambert, Grand)
-racjonalista:
-jako lekarz nie może pozwolić sobie na opłakiwanie każdego pacjenta, bo straciłby siły do niesienia pomocy innym chorym
-altruista:
-stawia dobro innych ponad własne interesy
-chce uczciwie wykonywać swój zawód
-wg niego to jedyny sposób walki z dżumą
-wierzy w ludzi:
-nie osądza ludzi, nie wychowuje ich:
-odkrywa w człowieku to, co dobre, dzięki czemu, wpływa na:
-Granda
-staje się osobą otwartą
-pomaga dr Rieux
-pisze list do byłej żony
-nauczył się rozmawiać z ludźmi
-stał się mniej wstydliwy
-Ramberta
-zostaje w Oranie i angażuje się w pomoc innym ludziom
-ateista
-tłumaczy że „gdy wierzył we wszechmogącego Boga, przestałby leczyć ludzi zostawiając Bogu tę troskę”
-w czasie choroby swoich przyjaciół, Grand i Tarrou troskliwie pielęgnuje ich w swoich mieszkaniach
-poglądy na temat zła
-nie cieszył się tak, jak inni mieszkańcy miasta z odejścia dżumy, gdyż wiedział, że „bakcyl dżumy nigdy nie umiera”
-cechuje go heroiczna postawa – wie że nie można zapanować nad chorobą, ale walczy nie poddaje się

Rieux to bohater:
-aktywny
-bardzo ludzki
-dojrzały
-żyjący bez złudzeń
-uczciwy

Jean Tarrou

-syn prokuratora generalnego
-jeden z najszlachetniejszych przyjaciół dr Rieux
-w Oranie znalazł się na kilka tygodni przed wybuchem epidemii
-z dżumą spotkał się już wiele wcześniej
-zadżumionym nazywa swojego ojca, który – jako prokurator uczestniczył w egzekucjach skazańców, przyglądał się jak umiera człowiek
-z tego powodu dorastający syn popadł w nim w konflikt, nie mogąc pogodzić się z dwulicowością rodzica
-zerwał wszelkie kontakty z ojcem
-wyprowadził się z domu
-widywał się tylko z matką
-potępia ludzi, którzy pozbawiają innego człowieka życia
-prawo do wydawania takich wyroków nazywa „dżumą”
-ludzi wydających i zgadzających się z nim nazywa „zadżumionymi”
-w momencie wybuchu epidemii nie ma wątpliwości, iż powinien pomóc chorym
-proponuje utworzenie oddziałów sanitarnych – jest głównym organizatorem
-pisarz:
-w dzienniku opisywał jak ludzie zachowują się podczas dżumy
-człowiek aktywny:
-niezwykle oddany sprawie walki z dżumą
-ofiarnie i z poświęceniem niesie pomoc innym
-umiera jako jedna z ostatnich ofiar dżumy
-podziela poglądy dr Rieux

Reymont Rambert

-młody dziennikarz paryski
-do Oranu przybył z zewnątrz jako korespondent „wielkiego dziennika paryskiego”, by przeprowadzić ankietę o warunkach życia Arabów
-nie był w żaden sposób związany z Oranem, ani jego mieszkańcami
-uważa że dla dobra człowieka najważniejsze jest prawo do szczęścia
-powoli dojrzewa do niełatwych decyzji
-za wszelką cenę chciał się wydostać z Oranu, by powrócić do swojej żony, która pozostawił w Paryżu
-kiedy dowiaduje się o długotrwałej rozłące dr Rieux z żoną wstępuje do służb sanitarnych
-po rozmowie ze starą hiszpanką (matką strażników) dokonuje się w nim przemiana – uświadamia sobie możliwość wspólnej walki w całym zespole ludzi dobrej woli – rezygnuje z możliwości wyjazdu
-zrozumiał, że w momencie gdy dżuma, stała się sprawą wszystkich „wstydem było by myśleć tylko o własnym szczęściu”

Cottard

-to postać bierna
-niedoszły samobójca, panicznie przerażony wizją więzienia za popełnione w przeszłości przestępstwa, dżumę przyjmuje jako dar od losu
-choroba sprzyja mu, chroniąc go przed aresztowaniem
-robił interesy na chorobie – handlował alkoholem, papierosami
-kiedy choroba ustępuje zaczyna nienawidzić wszystkich ludzi, gdyż ich zwycięstwo oznaczało dla niego klęskę

Los każdego z bohaterów „Dżumy” ukazuje różne postawy ludzkie wobec zła, zagrożenia. Camus uświadamia, że każdy z nas powinien podjąć walkę ze złem, poznać go i zniszczyć bo tylko w ten sposób można uratować godność i spokój człowieka.