Czy literatura jest odbiciem rzeczywistości?

Czy literatura jest odbiciem rzeczywistości? - To dobre pytanie. Myślę jednak, że można na nie odpowiedzieć pozytywnie, gdyż to literatura, jak i historia uczy nas życia. Dzięki niej możemy dostrzec błędy naszych przodków, których w przyszłości nie powinniśmy popełniać. Literatura zawiera w obie chlubne czyny godne podziwu, lecz często się zdarzają liczne okrucieństwa.

Jak nakazał Bóg powinniśmy miłować bliźniego swego jak siebie samego. Chciałabym zauważyć, ze wielcy artyści pióra, jak i pędzla odzwierciedlają nam współczesnym odbiorcom własne oraz innych ludzi czyny, emocje, doznania czy refleksje.

Odwołując się do motywów literackich, można dostrzec w nich pierwowzory, z którymi możemy się utożsamiać. Według mnie np. motyw matki cierpiącej istnieje od zarania świata aż do dziś. Mam na myśli Matkę Boska cierpiąca po utracie jedynego, ukochanego syna. Cierpienie i ból to nieodłączne elementy życia człowieka, zawsze towarzysza one chorobie, kalectwu, krzywdzie, niesprawiedliwości, prześladowaniom oraz śmierci. Często uważa się, że to właśnie podczas cierpienia dochodzi do swoistej weryfikacji człowieczeństwa, że dopiero człowiek cierpiący staje się w pełni autentyczny, ukazuje swe prawdziwe oblicze, swa wielkość lub małość. Każda matka niezależnie od statusu, pochodzenia pragnie chronić swoje dziecko, troszczyć się o nie i pielęgnować. Motyw zła również przejawia się w różnych epokach dzieli ludzkości. Wojna od tysiącleci jest jednym z głównych tematów literatury polskiej i światowej. Wielokrotnie ukazywano jej realia, obrazy przedstawiano żołnierzy i cierpienia ludzkości cywilnej, rozważano pojęcie wojen sprawiedliwych i niesprawiedliwych, gloryfikowano wojny prowadzone w imię patriotyzmu, sławiono narodowych bohaterów, zmagania z wrogiem.

W piśmiennictwach różnych nacji znajdziemy dzieła wyrażające lęk przed wojna, niechęć wobec niej. Moim zdaniem literatura jest niczym wielka czysta tablica- "Tabula rasa". To, co zostanie w niej napisane zależy tylko od nas samych. Kiedy człowiek rodzi się z czystą białą karta, niewiadomo kiedy i w jakich okolicznościach wypełni ja złymi bądź dobrymi czynami. Na sam koniec chciałabym dodać, że to właśnie literatura praktycznie od zarania wieków rozważa różne odcienie różnych uczuć!