Historia judaizmu liczy cztery tysiące lat. Jest najstarszą monoteistyczną religią świata.
Judaizm bywa nazwany religią Pisma Świętego.
Żydzi wierzą, że stanowią naród wybrany przez Boga, mający odegrać wyjątkową rolę w boskich zamierzeniach.
Żydem jest każdy, kto ma matkę pochodzenia żydowskiego.
W tradycji żydowskiej szczególne miejsce zajmują dwie postacie: Abraham, przodek narodu żydowskiego, oraz Mojżesz, który określił podstawy żydowskich wierzeń religijnych.
W ciągu swojej historii Żydzi często padali ofiarą licznych prześladowań. Jednakże największa skalę osiągnęły one w okresie Holocaustu podczas drugiej wojny światowej,
kiedy naziści zamordowali sześć milionów Żydów, mężczyzn, kobiet i dzieci.
Synagoga jest miejscem modlitwy i zebrań. W domu jest odprawiana większość najważniejszych dla judaizmu obrzędów, akcentujących indywidualny wymiar wiary w Boga.
Synagoga stanowi miejsce zgromadzeń nauki i kultu – ośrodek, wokół którego skupia się cała wspólnota żydowska.
ŚCANA PŁACZU
Jedyne, co pozostało po Wielkiej Świątyni w Jerozolimie jest Ściana Płaczu. Uważane jest za wielką świętość. Żydzi pielgrzymują tam, potem się modlą i tradycją jest, że po modlitwie wkładają w szparę miedzy kamieniami kartkę z wypisaną modlitwą.
SZABAT
Zgodnie z jedną z ksiąg Biblii ( Tora ), Bóg zakończył dzieło stworzenia świata szóstego dnia i siódmego dnia odpoczywał. Szabat dla Żydów to dzień odpoczynku.
Szabat kończy specjalna ceremonia zwana habdalą, „rozdzieleniem”. Najmłodszy członek rodziny gasi świece, zanurzając je w winie, a rodzice obchodzą wszystkich z pudełkiem wodnych ziół, dając ją do wąchania. Mają one przypominać wszystkim o słodkości kończącego się dnia SZABATU.
ŻYDOWSKI DOM
Życie religijne skupia się raczej w domu, niż w synagodze. Dom stanowi świętą przestrzeń. Związane są z nim liczne ceremonie religijne, w tym także Pascha.
Zgodnie z tradycyjnym nakazem, na framudze wszystkich drzwi, z wyjątkiem drzwi prowadzących do toalety, łazienki i garażu, umieszcza się w specjalnym ozdobnym pudełeczku niewielki pergamin z fragmentem Biblii.
MODLITWA
Tradycyjnie w synagodze odprawia się w ciągu dnia trzy nabożeństwa- rano, po południu i wieczorem- naśladując Abrahama, który modlił się rano, Izaaka, który przerywał po południu pracę, aby się pomodlić, oraz Jakuba, który wieczorem dziękował Bogu za błogosławieństwo.
Mężczyźni noszą jarmułkę – obcisła czapeczkę, zakrywająca tylko wierzch głowy. W przekonaniu Żydów modlitwa bądź studiowanie świętych pism z odkrytą głową oznacza brak szacunku dla Boga. Wielu religijnych Żydów nosi jarmułki przez cały dzień.
OBRZEZANIE I OSIĄGNIĘCIE PEŁNOLETNOŚCI
Obrzezanie dokonywane ósmego dnia po narodzinach, należy do najstarszych żydowskich zwyczajów przestrzeganych do dzisiaj. Tradycyjne obrzeżenia dokonywał ojciec chłopca. Obecnie przeprowadza je jednak specjalista w synagodze. Zgodnie z tradycją w ceremonii powinno udział brać dziesięciu mężczyzn.
W dzień trzynastych urodzin chłopiec staje się „synem przykazania” i zgodnie z tradycją żydowską uznany zostaje za dorosłego i zdolnego do wypełniania wszystkich religijnych obowiązków.
MAŁŻEŃSTWO
W tradycji żydowskiej małżeństwo stanowi powinność każdego człowieka. Chociaż głownym celem małżeństwa jest stworzenie odpowiednich warunków dla wychowania dzieci, ma ono przynieść radość i szczęście, wesołość, przyjemność i rozkosz, miłość, pokój i przyjaźń dla małżonków.
ŚMIERĆ
Wg Żydów śmierć stanowi smutne, lecz nieuniknione zakończenie życia.
Ciało zmarłego mężczyzny zawija się w biały całun i składa do prostej drewnianej trumny w ten sposób, aby jego głowa spoczywała do środka ziemi pochodzącej z Ziemi Obiecanej.
Ceremonia pogrzebowa trwa 24 godziny.
ODMIANY JUDAIZMU
Judaizm ortodoksyjny – ściśle przestrzegają wszystkie prawa religijne
Judaizm konserwatywny – zachowują tradycyjne prawa i jednocześnie godzą się na ustępstwa
Rekonstrukcjonizm – nie skupiają się na tradycjach lecz na przekonaniach o ich roli
Chasydyzm – nie skupiają się na nauce
Judaizm reformowany – Żydzi poza obowiązkami religijnymi musieli się skupić na kraju