Nie szata zdobi człowieka więc gdzie tkwi jego piękno/

W świecie współczesnym bardzo często człowieka ocenia się poprzez to, co na zewnątrz, poprzez to, co posiada, lub jak wygląda. Ten sposób patrzenia na drugą osobę jest złudny, powoduje wiele rozczarowań. Często, gdy traci się coś materialnego, w oczach wielu człowiek traci również te wartości, które są w jego głębi.
Myślę, że prawdziwe jest twierdzenie, iż to nie szata zdobi człowieka, a prawdziwa jego wartość tkwi przede wszystkim w tym, kim jest i jaki jest jego stosunek do drugiego człowieka.

Bardzo dobrym przykładem ilustrującym ten temat jest postać bajkowego Kopciuszka. Ta młoda i zaniedbana dziewczyna jest odrzucona przez los, nie potrafi znaleźć zrozumienia wśród otoczonego ją świata. Mimo ogromnej pracowitości i dobrego serca była ciągle poniżana przez swoje siostry i okrutną macochę. One, choć ubrane w piękne, kolorowe suknie z najdroższych materiałów, niczym nie mogły dorównać Kopciuszkowi. W środku były, niemiłe i nie potrafiły znaleźć sobie mężczyzny. Na szczęście pewnego dnia, zjawił się doręczyciel zaproszeń na wielki bal, który odkrył w tej młodej sierocie, bardzo miłą i piękną dziewczynę. Dzięki niemu, w Kopciuszku zakochał się piękny i przystojny mężczyzna, który docenił jej wartości wewnętrzne i chciał dzielić z nią resztę swojego życia.

Równie dobrym przykładem jest książka „Ania z Zielonego Wzgórza” Lucy Maud Montgomery. Główną bohaterką tej książki była Ania Shirley. W dzieciństwie Ania była zmuszona do noszenia szarych, brzydkich sukienek, które nie przysparzały jej urody. W głębi duszy była, dobrą, delikatna i troskliwą dziewczyną. Szybko naprawiała swe błędy. Potrafiła być posłuszna i zdyscyplinowana, gdy wymagała tego sytuacja. Swoją osobą udowadniała, że nieważne jak wyglądamy z zewnątrz, w co się ubieramy, ale liczy się to, co nosimy w sercu.

Moim trzecim argumentem jest postać Stasia Tarkowskiego z powieści Henryka Sienkiewicza pt. „W pustyni i w puszczy”. Odznacza się wielkim oddaniem i poświęceniem w stosunku do swojej przyjaciółki Nel. Opiekował się nią, pielęgnował w chorobie, był gotów poświęcić własne zdrowie i życie, aby ją chronić. Dobry człowiek powinien okazywać swoją miłość do bliźniego, spieszyć z pomocą, poświęcać swój czas dla innych, być czułym i przyjaznym dla otoczenia. Niestety wielu osobom takich wartości brakuje. Choć są najpiękniejsi i najmodniej ubrani, a puści w środku, nie potrafią kochać i nie rozumieją problemów innych.

Często, na pierwszy rzut oka, oceniam ludzi po wyglądzie, choć wiem, że to jest niesłuszne. Wiadome to i oczywiste, że wartość człowieka tkwi w jego wnętrzu, głęboko w sercu. Szata człowieka może ulegać zmianie, ale tak naprawdę to, co człowiek sobą reprezentuje, jest wartością stałą i nieprzemijającą.