Cyprian Kamil Norwid - życiorys.

Urodził się 24 IX 1821r, zmarł 22/23 maja 1883r. Urodził się we wsi Laskowo-Głuchy pod Radzyminem. Był prozaikiem, poetą, dramaturgiem, malarzem, grafikiem, myślicielem, wypowiadał się na tematy różnych dziedzin nawet na tematy filologii. Jego ojciec zmarł w więzieniu. Norwid przebywał u swojej babci Hilarii ze swoim starszym bratem.
Kiedy miał 16 lat był uczniem klasy piątej, porzuca wtedy warszawskie gimnazjum i wstępuje do prywatnej szkoły dla artystów malarzy. Skończył studia artystyczne.
W 1840 roku, a więc kiedy ma 19 lat debiutuje na łamach „PRASY WARSZAWSKIEJ”
W 1841 roku wyruszył w podróż z Władysławem Wężykiem po Królestwie kongresowym,
W 1842 roku wyjechał z kraju i już nigdy nie powrócił do Polski. Podróżował po Europie: Drezno, Monachium, Werona, Ferrara, Florencja (wolny słuchacz Akademii Sztuk Pięknych), Norymbergia, Neapol, Rzym.
W 1845r. w Rzymie przyjął bierzmowanie ( jako 2 imię przyjął imię Kamil).
Kiedy miał 24 lata zapałał miłością do Marii Kalergis, była ona uważana za jedną z najmodniejszych kobiet Europy. Norwid poznał jej damą do towarzystwa była to Maria Trębnicka. W trójkę zwiedzili Włochy.
W 1846 roku zostaje aresztowany w Berlinie. .Następnie wrócił do Rzymu i tam poznała Adama Mickiewicza i zaprzyjaźnił się z Zygmuntem Krasińskim.
W 1848 roku miał audięcje u papieża PIUSA IX.
Kiedy miał 28 lat poznał w Paryżu Słowackiego, Chopina, Zaleskiego. Musiał korzystać z zasiłków swojego przyjaciela Krasińskiego oraz Augusta Cieszkowskiego.
W 1851 roku Krasiński i Norwid pokłócili się, dlatego Cyprian odesłał wszystkie listy które otrzymał od Krasińskiego.
Kiedy miał 31 lat oświadcza się Marii trębickiej, ale dostaje „kosza”.
W 1852 roku pojechał do Londynu, a z Londynu żaglowcem do Nowego Jorku. Nie zrobił kariery w stanach, ale jako pierwszy polski romantyk widział Amerykę.
W 1854 roku wrócił do Paryża i został tam już do końca życia.
Kiedy miał 56 lat pozbawiony środków do życia, zostaje pensjonariuszem Domu Św. Kazimierza. (przytułek przytułek Ivry, na przedmieściach Paryża). Początkowo został pochowany na cmentarzu w ivry, 5 lat później na cmentarzu w Montmorency, a 15 lat później do zbiorowego grobu domowników Hotelu Lambert.