Uciążliwość pola magnetycznego na środowisko.

Pole magnetyczne jest jedną z postaci pola elektromagnetycznego. Jest to pole wytwarzane przez zmienne w czasie, pole elektryczne w szczególności przez układ poruszających się ładunków (makroskopowo ruch ten może objawiać się jako istnienie niezerowego momentu magnetycznego). Pole magnetyczne działa na poruszające się ładunki wytwarzając prąd elektryczny. Pole magnetyczne charakteryzuje wektory natężenia pola magnetycznego H i indukcji magnetycznej B. Oddziaływanie pola magnetycznego z pojedynczym ładunkiem opisuje wzór Lorenz'a.
Dla prądu płynącego w przewodniku oddziaływanie pola magnetycznego przedstawia prawo Amperea. Pole magnetyczne wytwarzane przez obwód z prądem określa prawo Biota-Savarta. Pole magnetyczne można opisać równaniami divB=0 i rotH=j (równanie Maxwella).
Inaczej mówiąc pole magnetyczne jest to taka własność przestrzeni, w której na umieszczone w niej magnesy, przewodniki z prądem, wokół magnesów stałych i wokół poruszającego się ładunku.

Pole to powstaje w otoczeniu magnesów trwałych oraz przewodników przez które płynie prąd stały w czasie. Pole magnetyczne charakteryzuje się tym, że do jego podtrzymania wymagane jest dostarczenie energii aczkolwiek potrzebna jest ona jedynie do wytworzenia tego pola.
Cecha wyróżniająca pole magnetyczne od innych rodzajów pól jest to, że na poruszające się w tym czasie ładunki elektryczne działa siła. Ponadto w przewodniku poruszającym się w polu magnetycznym indukuje się napięcie elektryczne. Pod wpływem działania pola magnetycznego niektóre materiały zmieniają swoje właściwości. Kierunek działania sił wyznacza się za pomocą śruby prawoskrętnej zwana też regułą korkociągu. Doświadczalnie stwierdzono, że linie pola magnetycznego są liniami zamkniętymi. Linia pola magnetycznego nie ma swojego początku ani końca.
Aby określić pole magnetyczne wprowadzono wielkość wektorową zwaną wektorem natężenia pola magnetycznego, która nie zależy od własności magnetycznych środowiska.
Wektor natężenia pola magnetycznego:
B= H
wektory B i H mają w przestrzeni ten sam kierunek.

Wyżej wymienione pole działa szkodliwie na środowisko w takich urządzeniach jak:
telefon komórkowy,
mikrofalówka,
antena bazowa,
kabiny modeli Volvo S60, S80 i V70,
urządzenia medyczne (diametria krótkofalowa stosowana w rehabilitacji, diametria chirurgiczna, diagnostyka ultradźwiękowa),
mikser,
lodówka,
suszarka do włosów,
żelazko, odkurzacz,
komputer,
telewizor,
magnetowid,
w większości urządzeni elektrycznych.

Pole elektromagnetyczne stanowi część naszego środowiska naturalnego. Ziemia bombardowana jest z Kosmosu promieniowaniem elektromagnetycznym i jak pokazuje sam fakt naszego istnienia, nie stanowi ono - przy aktualnych parametrach- śmiertelnego zagrożenia. Z drugiej jednak strony, działalność człowieka związana z wytwarzaniem pola elektromagnetycznego (łączność radiowa, sąsiedztwo urządzeń i linii elektromagnetycznych itp.) powoduje, że część populacji narażona jest na intensywne oddziaływanie pola elektromagnetycznego lub kombinacji takich pól.
Rozój telefonii bezprzewodowej wprowadził do otaczającego nas "szumu" elektromagnetycznego kolejny składnik, powszechny w skali kraju- operatorzy sieci komórkowych licytują się zasięgiem swojej łączności. W krajobrazie na stałe obecne są takie elementy, jak maszty transmisyjne i anteny, a w kieszeniach torebkach lub specjalnych futerałach noszonych przy pasku - komórki, czyli małe gabarytowo urządzenia nadawczo-odbiorcze. Jak dotychczas, nie ma niepodważalnych dowodów szkodliwości pola elektromagnetycznego związanego z korzystaniem z telefonów komórkowych. Jednak w wielu opiniach środowisk naukowych zaleca się wzmożoną ostrożność przy korzystaniu z nich. Włączony telefon komunikuje się cały czas z najbliższą anteną, informując o swojej gotowości do pracy. W czasie rozmowy- mimo innych możliwości, jak na przykład słuchawka w uchu lub zestaw głośno mówiący w samochodzie - zgodnie z nawykiem trzymamy aparat przy uchu. W czasie przeciętnej rozmowy, w przeciętnych warunkach, moc emitowana przez aparat oceniana jest na 250 mW (miliwatów). Antena stacjonarna emituje promieniowanie obejmujące równomiernie całe ciało, a natężenie tego promieniowania jest niewielkie. Gorsza sytuacja jest z oddziaływaniem aparatu. Nieomal wszyscy użytkownicy komórek umieszczają telefon przy uchu, co oznacza miejscowe, relatywnie intensywne oddziaływanie pola elektromagnetycznego na komórki nerwowe mózgu.

Ostrożność podpowiada, by nie narażać się niepotrzebne ryzyko. Faktem wynikającym z samej istoty działania telefonii bezprzewodowej jest istnienie pola elektromagnetycznego, które oddziałuje na mózg podczas każdej rozmowy za pośrednictwem telefonu komórkowego. Ryzyko to można ograniczyć poprzez:
używanie zestawów słuchawkowych lub głośno mówiących;
unikanie rozmów przy niskim poziomie sygnału anteny stacjonarnej.

Natężenie bezpieczne dla człowieka nie powinno przekraczać wartości 0, 01 Wm2.

Pola elektromagnetyczne towarzyszą człowiekowi od zarania dziejów ( pole elektromagnetyczne Ziemi, promieniowanie kosmiczne, wiatr słoneczny, wszelkiego rodzaju nadajniki radiowe, telewizyjne, itp.). Są najczęściej używanym nośnikiem informacji w komunikacji ruchomej. Wszystko wskazuje na to, że w następnym stuleciu większość form łączności będzie realizowana poprzez eter, co wydaje się być wykładnikiem postępu cywilizacyjnego - komunikacja osobista dostępna dla każdego i w każdym miejscu.




Korzystałam ze strony internetowej Ministerstwa Ochrony Środowiska: www.mos.gov.pl, z artykułów:
Aleksandra Dackiewicza "Twoja komórka", 1098,
Witolda Ponikło, "Służba zdrowia", nr 88-892001