Charakterystyka postaci Witolda Urbanowicza głównego bohatera "Dywizjonu 303"

Książka "Dywizjon 303" jest dokumentem pamiętającym bohaterstwo lotników polskich walczących w bitwie o Anglię. W formie sprawozdania z pola walki autor dokładnie spisał losy i przeżycia ludzi, którzy pod obcym niebem walczyli o wolność ojczyzny.

Polscy lotnicy walczący w Dywizjonie 303 przedstawiali bardzo wysoką wartość bojową. Byli świetnie wyszkolonymi żołnierzami, znajdującymi swoje rzemiosło, odważnymi aż do granicy brawury. Na szczególną uwagę zasługuje porucznik Witold Urbanowic, dowódca polskiego dywizjonu lotniczego.

Urbanowicz przybył do Dywizjonu 303 z brytyjskiej jednostki lotniczej. Z pozoru wyglądał tak, jak inni piloci myśliwców: miał mocną postawę, energiczną twarz i jasne spojrzenie. Ale wyczuwało się w nim jeszcze nie spotykany dotychczas "rys ludzki", był nieco inny niż koledzy. To "coś innego" uwidoczniało się w charakterystycznym błysku jego jasnych oczu, w dźwięku słów oraz rześkości ruchów. Był doskonałym pilotem. Podczas lotu stanowił ze swym samolotem ścisłą, nierozerwalną całość.

Ten dzielny dowódca był żołnierzem służby czynnej, kapitanem Wojska Polskiego oraz majorem w armii brytyjskiej. W 1940 roku miał 34 lata. Był więc dowódcą bardzo młodym. Mimo młodego wieku w owych ciężkich czasach z obowiązkowością i z sercem opiekował się swymi żołnierzami i zdobył w nich wielki autorytet. W każdej podniebnej walce dążył do zwycięstwa, nigdy się nie poddawał. Anglicy byli dla niego pełni uznana. Zasłynął swoimi zaletami i zaciekłością. Przedstawiał on nowy typ człowieka oraz wręcz idealnego żołnierza. Był zdrowy, silny i wytrzymały na ból, a także zdyscyplinowany, uczciwy, oddany żołnierzom. Zwyciężył w 17 starciach z wrogiem i mówiono o nim "as nad asami". Odznaczył się jako dobry dowódca, pogromca wrogów i prawdziwy przyjaciel.

Sądzę, że dzielny pilot Witold Urbanowicz jest godny do naśladowania i powinien być wzorem dla każdego człowieka, żeby w życiu nie poddawać się i zabiegać o to, co chcemy zdobyć.