Najdroższy muy Konradzie, mego serca Panie i istoto najszliczniejsza! - list miłosny (stylizacja na język staropolski)

Muy panie złoty, tak mnie się Twa szliczność i rozeznanie w głowę wbiło, że zawrzeć oczu całej nie mogłam nocy. Raju muy najukochańszy, serce me krwawi, gdy tylko myśl przez głowę przemknie, iże w nieobecność mą, jakaś dama urodą błyszcząca Twe serce w pułapkę złapie. Słodyczy Moya, jesli w Twym sercu me imię zajmuje chociaż odrobinę miejsca, napiszże mnie o tym, bo ma niepewność do grobu mnie wprowadzi!
Jużem chorobę od poznania Ciebie przeszła jedną. Jednakowoż nie martwiło mię to zbyt, gdyż przy silnej gorączce ustawicznie mi się majaczyłeś, tak iż serce moye przepełniało szczęście, iże tak doskonale widziałam Cię i Twe atramentowe oczęta.
Może być, że Tobie się narzucam, jednak opętałeś me serce i nie sposób było mi się powstrzymać przed napisaniem tego listu. O wybaczenie więc Cię proszę, gdyż to wszystko z miłości szalonej do Ciebie. Jeśliż obojętnam tobie, uświadom mnie to w liście, acz delikatnie! By cierpienie me nie było zbytnie. W krwi mej atoli głęboko tkwi, aby cierpieć, toteż niechaj Twuy umysł i serce nie zajmują się mną.
Moye drogie kochanie, marzeniem mym, aby utonąć w ramionach Twych, uściskać Ciebie z całego mego serca. Wypełniasz mą duszę, jednak tajemnic pełen jesteś. Nie wiem jak na razie, jakie zdanie Twe na muy jest temat. Zbrodnicze to z Twej strony, ach jakież zbrodnicze i okrutne!
Najsłodszy muy Konradzie, pierwsze me i ostatnie na tym świecie kochanie, tak mię uczucia i myśli o Tobie szarpią, tak targają mą duszę, że nie napiszę Tobie już nic w owym liście. Tyleż jeszcze zaledwie, że Cię kocham. Kocham, Kocham, jak nigdy nikogo przedtem, kocham Cię po stokroć! I pragnę szaleńczo Twej obecności, och jak boleśnie pragnę!
Twoya na wieki, oddana
i zakochana po śmierć

Justyna

P.S. Kochany muy, nie każże mi długo na list czekać od Ciebie, nie sprawiaj mi męk czyśćcowych! Czekam więc i kocham Ciebie mocno!