Porównanie Konstytucji marcowej i kwietniowej

Konstytucja marcowa została ogłoszona 17 marca 1921 roku.
- źródłem władzy jest naród
- najważniejsze organy w państwie to parlament(sejm i senat),rząd z premierem, prezydent jako głowa państwa
- powołane zostają niezawisłe sądy
- rząd jest odpowiedzialny przed sejmem(parlamentem)
- wszyscy obywatele są równi wobec prawa
- Rzeczypospolita Polska: nie uznaje przywilejów rodowych ani stanowych, ani herbów lub tytułów rodowych
- uznaje wszelką własność, osobistą lub zbiorową związków obywateli
- własność Państwa jest najważniejszą podstawą ustroju społecznego i porządku prawnego
- poręcza się wolność prasy
- nie może być wprowadzona cenzura
- obywatele mają prawo do koalicji, zgromadzenia się i zawiązywania związków i stowarzyszeń
- obywatele należący do mniejszości narodowościowych, wyznaniowych, językowych,mają prawa równe z innymi obywatelami
- nauka w szkole powszechnej jest obowiązkowa dla wszystkich obywateli Państwa
- nauka w szkołach państwowych i samorządowych jest bezpłatna

Konstytucja kwietniowa - 23 kwietnia 1935 roku
- zwierzchnia rola prezydenta w stosunku do rządu i parlamentu
- zgodnie z konstytucją prezydent za swoje akty prawne odpowiedzialny był przed Bogiem i historią
- prezydent był zwierzchnikiem sił zbrojnych
- prezydent zwoływał i odwoływał sejm i senat
- prezydent mianował premiera i ministrów

11 XI 1918 roku Rada Regencyjna przekazała mu władzę wojskową,a 22 XI 1918 roku na urząd Tymczasowego Naczelnika Państwa. W styczniu 1919 został wybrany na Naczelnika Państwa.

W marcu 1920 mianowany marszałkiem.

W grudniu 1922 zrezygnował z ubiegania się o prezydenturę. Pozostał na stanowisku ministra wojny i generalnego inspektora sił zbrojnych do czerwca 1923. i wycofał się z życia politycznego.

1926 po odrzuceniu przez prezydenta S. Wojciechowskiego propozycji utworzenia rządu z A. Skrzyńskim jako premierem, dokonał zamachu wojskowego (przewrót majowy). Odrzucił proponowaną mu prezydenturę, w nowym rządzie formalnie sprawował funkcję ministra wojny i generalnego inspektora sił zbrojnych. W latach 1926- 1928 i 1930 był dwukrotnie premierem.

Opracowana pod wpływem zgrupowanych wokół niego sił politycznych Konstytucja kwietniowa (1935) znacznie zwiększała uprawnienia prezydenta i rządu.

Dążył do stworzenia systemu bezpieczeństwa państwa poprzez zawarcie dwustronnych umów o nieagresji z ZSRR (1932) i Niemcami (1934). Szukał możliwości zawarcia trwałych sojuszy z Francją i Anglią. 1932 z uwagi na pogarszający się stan zdrowia prowadzenie polityki zagranicznej powierzył J. Beckowi, sprawy krajowe W. Sławkowi.

Po śmierci Piłsudskiego na czele obozu sanacji stanął jego najbliższy, długoletni przyjaciel i współpracownik, E. Rydz- Śmigły. Autor Pism zbiorowych (1937).