"Opowieść wigilijna".

Utwór „Opowieść Wigilijna”, którego akcja rozgrywa się w dziewiętnastowiecznym Londynie, w Wigilię Bożego Narodzenia, powstał w XIX wieku, jego zaś autor - Charles Dickens -uznawany jest za najwybitniejszego powieściopisarza angielskiego tamtych czasów.

„Opowieść” pokazuje, jak bardzo niezwykłą nocą jest wigilia Bożego Narodzenia gdyż jest to noc, w czasie której wszystko może się wydarzyć, nawet się nie spostrzeżemy jak usłyszymy tajemnicze odgłosy, czy też zobaczymy duchy, a więc jest to noc w której istoty pozaziemskie wkroczyć mogą do ziemskiego świata ludzi.

Światem tym rządzi zasadniczo pieniądz, którego zdobycie staje się dla wielu ludzi, tak jak dla Scrooge’a, głównym celem w życiu, nie liczy się więc rodzina, przyjaciele, a takie uczucia jak: miłość, przyjaźń i dobroć stają się puste i obce.

To prowadzi do skąpstwa, które w życiu pozaziemskim jest surowo karane, albowiem skąpców, tak jak Marleya, dawnego współpracownika Scrooge’a, czeka wieczna tułaczka z ciężkim łańcuchem - wykonanym z ksiąg, kluczy i sakiewek pełnych pieniędzy, które już teraz mu się nie przydadzą – u boku.

W parze ze sknerstwem i chytrością idzie zwykle egoizm, który zabić może nawet prawdziwą miłość.
W tej smutnej opowieści jest jednak niezwykle radosne przesłanie, mianowicie każdy człowiek, nawet ten najgorszy, ma szanse poprawy, a jedynym w swoim rodzaju czasem na dokonanie takiej właśnie przemiany jest wigilia Bożego Narodzenia.

Opowieść tę przeczytałam z zapartym tchem, dokładnie śledziłam losy jej głównego bohatera, E. Scrooge’a i mam nadzieje, że również i do mnie przyjdą duchy gdybym zagubiła się w ziemskim świecie.