Porównaj historię żony Lota w Biblii i w wierszu Wisławy Szymborskiej. Żona Lota

Tradycja biblijna jest głównym filarem kultury europejskiej. Pismo Święte, mimo, że pisane w starożytności, stanowi jedną z najważniejszych inspiracji dla pisarzy i artystów na całym świecie. Jednym z utworów nawiązujących do Biblii jest z pewnością wiersz Wisławy Szymborskiej pt. „Żona Lota” Już sam tytuł nas o tym informuje. W swojej pracy spróbuję porównać tą jedną historię widzianą oczyma autorów starożytnych i współczesnej pisarki.

Dzieje Lota i jego żony powiązane są ściśle z historią Sodomy i Gomory, dwóch miast, które przepełnione były grzechami, pychą, próżniactwem. Bóg widząc to postanowił je unicestwić, ocalając jedynie Lota i jego rodzinę. Pozwolił ujść im z życiem pod warunkiem, że nie będą oglądać się za siebie. W trakcie ucieczki jednak „Żona Lota, która szła za nim, obejrzała się i stała się słupem soli”(Rdz 19,26) Stała się ona symbolem nieposłuszeństwa i ciekawości kobiecej. Już w starożytności pojawiły się tłumaczenia o nie tylko obejrzeniu się za siebie, ale także jej powrocie do miast:„W owym dniu, kto będzie na dachu, niech nie schodzi, by coś zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. Miejcie w pamięci żonę Lota!”(Łk 17,31-32), dlatego stała się również symbolem przywiązania do dóbr materialnych. Tylko tyle dowiadujemy się o tej postaci, nic więcej nam nie wiadomo.

Wisława Szymborska w swoim wierszu przedstawia Żonę Lota, postać, której nawet nie nadano imienia, bardziej rozwlekle. Podmiotem lirycznym jest tytułowa bohaterka, która broni i tłumaczy swoje zachowanie, wymienia kilka istotnych powodów swojego występku. Dlaczego się obejrzała?- Z ciekawości; ze wstydu, że ucieka; z żalu za bogactwem, które były w Sodomie? „Z nagłej pewności, że gdybym umarła nawet by nie przystanął”- ten argument jest dla mnie najbardziej przekonujący. Zrobiła to może z samotności, a jej wybór był przemyślany. W takiej sytuacji nie zasługuje ona na potępienie.

Wersja Wisławy Szymborskiej różni się w znacznym stopniu do tego, co przedstawiła nam Biblia, czyli żonę Lota jako osobę zasługującą na pogardę za to, że nie posłuchała się Boga. Pisarka nie szkicuje jej jako bezmyślnej chciwej i głupiej kobiety. Przeciwnie- jej zachowanie było umotywowane i świadome. Odbiega od stereotypowego traktowania jej jako osoby bezmyślnej, stawiając ją w całkiem innym świetle dla czytelnika. „Żona Lota” jest utworem, który może nauczyć nas pokory i sprawiedliwości. Czytając go poczułam uczucie żalu i współczucia, postanowiłam, że będę bardziej zastanawiać się nad argumentami, które kierowały daną osobę i wydawaniem osądów.