Obraz utraconej ojczyzny we fragmencie Epilogu "Pana Tadeusza" - Co z tego obrazu odnajdujesz w całym poemacie Adama Mickiewicza?

„Pan Tadeusz” powstawał podczas pobytu Adama Mickiewicza na emigracji w Paryżu. Stęskniony za ojczyzną poeta napisał poemat dodający otuchy polskim emigrantom, w tym i jemu samemu. Autor stworzył dzieło przenoszące nas do szczęśliwego i wyidealizowanego kraju jego dzieciństwa.

,,Jedna już tylko jest kraina taka,
W której jest trochę szczęścia dla Polaka
Kraj lat dziecinnych!’’

Mickiewicz przedstawił swoją ojczyznę jako arkadię, wyidealizowane miejsce pełne bliskich mu ludzi, pamiątek i szczęśliwych przeżyć. Ten ,,ubogi i ciasny ‘’kraj był dla Mickiewicz ostoją radosnego życia, krainy bez bólu i cierpienia, gdzie każdy kamień i strumyk był mu znany i kochany. Teraz, gdy przebywa na emigracji nie potrafi odnaleźć się w obcym państwie, gdzie traktują go jak,,nieproszonego gościa’’.

Ojczyzna, do której tak tęsknił Mickiewicz, to również świat ludzi żywych i działających. Wszyscy są obywatelami Rzeczpospolitej i jednoczą się w słusznej sprawie, którą jest dobro ojczyzny, przez co stają się dla siebie bliscy, a ich uczucia są prawdziwe i autentyczne. Dla dobra kraju potrafią zapomnieć o osobistych urazach, zawsze są zdolni do pogodzenia się, solidarności w walce przeciwko nieprzyjacielowi i wrogim krajom.

Także Soplicowo przedstawione zostało w sposób bardzo wyidealizowany. Ten piękny dwór został opisany jako cudowne miejsce, gdzie na ścianach wiszą portrety zasłużonych Polaków, a zegar co godzinę wygrywa Mazurek Dąbrowskiego. Wszyscy tam tworzą jedną rodzinę, szanują się nawzajem i przestrzegają zasad tradycji. Soplicowie nie są ludźmi bez wad, ale to właśnie te przywary , przedstawione w sposób humorystyczny, sprawiają, że każdy mieszkaniec jest postacią bardzo charakterystyczną i ciekawą.

Opisy przyrody nadają epopei charakter baśniowy. Występuje tu bogactwo i różnorodność oraz wierność i piękno opisów ojczyzny np. wschody i zachody słońca, chmur. Przyroda jest tłem wydarzeń, a nastrój panujący w niej wywiera wpływ na nastrój ludzi. Natura jest upersonifikowana i odgrywa dużą rolę w życiu bohaterów.

W większości klimat całego utworu jest pełen optymizmu i pomyślnych rozstrzygnięć. Wydarzenia, które mogą zakończyć się tragicznie, znajdują swe szczęśliwe rozwiązanie, ludzka nienawiść sama się wypala , a ci, którzy popełnili zbrodnie, uzyskują wybaczenie i odkupienie win (np. Jacek Soplica).

Ważnym elementem „Pana Tadeusza” jest jego wątek historyczny. Autor przedstawił w większości szczęśliwe momenty, ale także o smutnych chwilach w życiu Polaków. Przykładem na to może być koncert Jankiela, który podczas swojego koncertu wspomina Konstytucję 3 Maja oraz wstrząsające czasy Targowicy. Wątek historyczny został ukazany również, gdy Tadeusz oglądał obrazy w domu sędziego. Dzieła te przywołują smutne i szczęśliwe wydarzenia z przyszłości, m.in. rzeź Pragi i powstanie kościuszkowskie.

Idealizacja obrazu ojczyzny w ,,Panu Tadeuszu’’ odbywa się więc na wielu płaszczyznach. Życie w Soplicowie przedstawione zostało jako miejsce wiecznych zabaw i romansów, gdzie nie ma miejsca na smutek czy żal. Choć wokół trwają zażarte walki o odzyskanie niepodległości to wszystkie związane z tym troski zdają się omijać Soplicowo. Przyroda opisuje tylko piękne elementy krajobrazu a fabuła książki nie mówi o klęsce Napoleona, który był dla Polaków nadzieją na odzyskanie własnego państwa.

Osamotniony Mickiewicz przywołał lata swojego dzieciństwa by na chwile powrócić do ukochanego kraju. Nic więc dziwnego, iż temu utęsknionemu miejscu nadał poeta cechy arkadii. Wszystko co swojskie utkwiło w pamięci autora jako piękne i dobre, dzięki temu właśnie każdy Polak przebywający na emigracji mógł chociaż poczuć się jakby wracał do domu.